สบตาเธอกี่ครั้งยังหวาดหวั่น เหมือนมีใครมิใช่ฉันในนั้นหนอ เย็นชาเพียงเสียง-สัมผัสไม่ชัดพอ มิอาจสื่อรักก่อถักทอใจ รักจืดจางห่างเหินเกินไปแล้ว เหมือนดาวแววเมฆหมอกบดบังใส่ กระแสห้วงห่วงหาอาทรใด มิอาจใกล้ลึกซึ้งบึ้งใจเธอ รักเหงาเหงาเข้าตาน้ำตารด น้ำใจหมดชอกช้ำสม่ำเสมอ คนในแววตานั้นฉันพบเจอ ภาพเลือนเบลอมิใช่ฉัน ... นั่นคือใคร สบตาเธอกี่หนทนเหน็บหนาว อกแหลกร้าวร้างแล้งแล้วใช่ไหม หรือเส้นด้ายสายสัมพันธ์ขาดเยื่อใย หน้าต่างใจเผยแล้วในแววตา.
3044
4
0
หน้าส่วนตัว
