ม้าก้านกล้วย
ลมกรรโชกต้นฤดูเดือนตุลา
กระชากพาใบไม้ให้ปลิวล่อง
หอบบางใบบอบบางอย่างช่ำชอง
มาก่ายกองถมทับลงกับดิน
ใบเจ้าเคยเชิดชูสู้กระแส
เจ้ามีแค่แรงรั้นกระสันสิ้น
มาริอ่านต่อต้านงานกบิล
เจ้าจึงดิ้นด่าวดิ่งทิ้งใบโปรย
เขาเหิรฟ้ามาเด็ดใบสะบัด
กราดกำจัดกลางเสียงครวญเจ้าหวนโหย
เอาลมวนจากฟ้ามาบาดโบย
แล้วจากไกลไปโดยดุษฎี
เหมือนไม่เห็นราคาคุณค่าใบ
เหมือนชิงชัยชิงชังทั้งทั้งที่
พายุครอบครองท้องฟ้าหลายนาที
อย่างย่ำยีย่ามใจไม่อาวรณ์
เพราะร่ำร้องล้มเผด็จเหน็ดอนาถ
เพราะต้องฟัดฟันฟาดมิอาจถอน
เพราะต้องการเชิดหน้าในนาคร
เพราะริดรอนอำนาจอาจเปลี่ยนแปลง
เพราะไม่เห็นใบไม้ในสายตา
จึงเข่นฆ่าไปบ้างช่างขัดแย้ง