คำปลอบโยน ที่ว่า อย่าคิดมาก พูดไม่ยาก แต่กระทำ ลำบากแสน วิถีชน วุ่นวาย ไร้แบบแปลน เรื่องคับแค้น มีให้คิด ท่วมจิตใจ ปัญหา สารพัน นั้นยากหลบ เรื่องนี้จบ พรุ่งนี้ มีเรื่องใหม่ ต้องคอยแก้ คอยคิด เป็นนิตย์ไป ส่วนผู้ใด บอกไม่คิด นั่นปิดบัง ถึงพระ,เถร เณร,ชี ที่เคร่งครัด ใช่จะตัด กรรมง่าย อย่างใจหวัง ปากบอกมิ-ยึดติด อนิจจัง กลับคิดดัง คิดเด่น เห็นมากมาย ปุถุชน อ่อนข้อ ต่อกิเลส ยิ่งหาเหตุ คิดไป ได้หลากหลาย แต่รู้ความ กังวล จนวันวาย ดูดูคล้าย วิปลา