มวลภมร
๐ เปิดประตู บ้านกลอน นอนรอฝัน
คิดถึงเขา คนนั้น อยู่หนใหน
คนคนหนึ่ง พึงผ่าน มาข้างใน
เคาะประตู ห้องใจ ก่อนหลับตา
๐ เปิดประตู รอไว้ ไม่คิดปิด
หวังมีคน เคียงชิด เสน่หา
ก่อนนอนนึก ถึงเขา ทุกเวลา
เพียงหวังว่า กานดา มาสู่ใจ
๐ เฝ้ารอคน คนหนึ่ง ที่พึงผ่าน
มาทักกัน พลันเปิด ประตูไว้
ไม่ต้องเคาะ ร้องเรียก แต่อย่างไร
ประตูใจ เปิดไว้ ให้เข้ามา
๐ หากมีใคร คนนั้น ผ่านมาแล้ว
มีวี่แวว คือคน ที่โหยหา
เข้ามานั่ง เคียงอยู่ คู่กายา
ทุกเวลา คงสุข หมดทุกข์คลาย
๐ เข้ามาแล้ว จะปิด ประตูแน่น
ในดินแดน ที่สอง เรามั่นหมาย
ปิดประตู บานนั้น มั่นมิคลาย
เพียงสองกาย กิ๊กกัน ในบ้านกลอน
04/03/2553
1548
15
0
หน้าส่วนตัว
