ฉางน้อย
แม่ของฉันนั้นจบแค่ป.4
แม่ไม่มีปริญญามาอวดโอ้
แม่ไม่เคยคุยเฟื่องเรื่องใหญ่โต
เรื่องคุยโวแม่ไม่เผยเอ่ยวาจา
แม้กายเหนื่อยแค่ไหนแม่ไม่บ่น
แม่สู้ทนทำงานมือด้านหนา
แม้สองขาเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า
เพื่อลูกยาแม่จะทนจนถึงฝัน
หยาดเหงื่อแม่ไหลรินกินต่างข้าว
หยดน้ำตานั้นเล่าเพื่อใครกัน
อุปสรรคนานาแม่ฝ่าฟัน
เพื่อลูกนั้นเพื่อใครไม่คำนึง
ลูกไม่มีมาลัยไปกราบแม่
ลูกมีแต่ดวงจิตที่คิดถึง
ลูกระลึกความหลังเมื่อครั้งหนึ่ง
ภาพเคยซึ้งตรึงใจในวัยเยาว์
อยากโผซบอ้อมอกอันอบอุ่น
ตักเคยหนุนอุ่นใจในยามเหงา
สัมผัสแม่ลูบแผ่วเพียงบางเบา
น้ำตาเราใสใสไ
1727
20
0
หน้าส่วนตัว
