เพียงพลิ้ว
ด้วยดวงจิตคิดถึงรำพึงฝัน
แม้นห่างกันยังคอยละห้อยหา
รู้สึกแปลบแอบเหงารักเข้าตา
มิอาจคว้ามาครองอย่างต้องการ
ด้วยแหนหวงห่วงใยใจลุ่มหลง
ลืมไม่ลงจึงฝากคำย้ำขับขาน
ก่อนจากไปไกลดับลับวิญญาณ
ขอประสานสายตาพบหน้าเธอ
ด้วยศรัทธาอาลัยรักไกลลิบ
รักยากหยิบยังส่งจิตคิดถึงเสมอ
ทั้งทั้งรู้ลำบากหากจะเจอ
ยังละเมอแอบฝันวันสมปอง
ด้วยห่วงหาอาวรณ์คล้ายร้อนรัก
อาการหนักอยากเคียงเงาเป็นเจ้าของ
โลกความจริงยิ่งยากแม้อยากครอง
ซ่อนหน้าร้องรักไม่ได้ในความจริง
ด้วยมีรักความคิดถึงจึงล้นอก
น้ำตาตกหวั่นไหวใจไม่นิ่ง
ด้วยโหยหาหึงหวงเกินท้วงติง
กล้าทุกสิ่งเมื่อใจได้เรียนรัก
1288
17
0
หน้าส่วนตัว
