โอ้ละหนอ
ฉันเขียนกลอน ร้อนฝนหนาว กี่คราวแล้ว
ยังเจื้อยแจ้ว พร่ำคำกลอน ทุกร้อนหนาว
เขียนไปเรื่อย- เปื่อยไปได้ หลายเรื่องราว
ร้อนฝนหนาว รัก-อกหัก พักลงกลอน
เพราะ-ไม่เพราะ ฉันก็มัก อยากจะเขียน
ใช่พากเพียร ที่เขียนไป เพราะใจสอน
คิดอะไร ก็คิดได้ เป็นบทกลอน
อาจจะอ่อน- ด้อยเชิงชาญ กลอนกานต์กล
เขียนก็เพราะ หัวใจ สั่งให้เขียน
ฤดูกาล ผันเวียน เปลี่ยนทุกหน
ก็ยังเขียน เขียนอยู่ได้ ให้ชอบกล
ไม่แยบยล เขียนไม่เก่ง เช่นครูกลอน
ไม่เป็นไร ไม่ว่ากัน นั้นใช่ไหม
ขอให้มี เพียงใจรัก มาพักผ่อน
ได้เขียนบ้าง ได้อ่านบ้าง ทุกวรรคต