สงครามขุ่นแค้นบนแผ่นหล้า สนุกคิดเข่นคร่า อกข้าขื่น อยากลี้หนีหายจากปลายปืน ยามนี้หยัดยืนด้วยฝืนกาย แหงนมองหมู่นกเจ้าผกผิน จากถิ่นเถื่อนทางร้างจุดหมาย สันติ เสรี เริ่มวอดวาย ถนนทุกสายระบายชาด ครวญใคร่ใฝ่ปองมองปีกเจ้า เหลียวเงาของตนใต้เบื้องบาท ร่างเทาทาทับราวกับวาด กายธาตุที่แท้เพียงแค่คน ใคร่แขนแทนปีกบินหลีกโลก ท่ามโศกสงครามทุกคราหน แล้วกู่ก้องร้องไกลในเบื้องบน บอกใบ้หมู่ชนอย่าหม่นใจ สอยขนเส้นบางสร้างความหวัง- สันติภาพ ตราบยังยืนหยัดไหว อย่าคิดแค่อยากจงจำไว้ ขยับสองแขนไป...สร้างได้เอง
1292
3
0
หน้าส่วนตัว
