ต่อง (ต้อง) ksg + ก.ประแสร์ ศิษยาพร
เคยรักเธอ จากใจ ไม่เคยเปลี่ยน เฝ้าวนเวียน ดูแล แม้ไกลห่าง เห็นความหวัง ทอดเงา แต่เบาบาง แอบฝันค้าง รอเก้อ เธอห่วงใย .. เธอเหมือนจิต ไมตรี มีแก่ฉัน จึงจิตรั้น ดั้นด้น คนคียงใกล้ เฝ้าไต่ถาม สุขดี มีเพียงใด และทุกข์หม่น หมองใจ ไปกับเธอ.. ความรู้สึก จมปลัก รักเต็มอก บ่นเพ้อพก เช้าเย็น เป็นเสมอ คาดรักนี้ มิเพียง เสียงละเมอ แต่กลัวเก้อ กลืนกล้ำ หลั่งน้ำตา.. แล้วสิ่งหวาด หวั่นจิต ที่คิดนั้น ก็แปรผัน ให้เห็น เสียเต็มค่า เธอลืมคำ ผันข้าม ตามเวลา และลืมว่า หนึ่งใคร ... เคยใยดี เขียนบทกลอน สะท้อนใจ ให้ตัวอ่าน เพื่อร้าวราน ลดลับ ลงกับที่ เพื่อเหลือช่อง ว่
1149
0
0
หน้าส่วนตัว
