แอ็ปเปิ้ล
หลับตาลงอย่างอ้างว้าง
ปล่อยใจให้เคว้งคว้างล่องลอยสู่ห้วงฝัน
ในคืนที่ไร้ดาว...ฟ้าดับ...ไร้แสงจันทร์
สายลมเฝ้ารำพันเพลงโศกเศร้ากับกาลเวลา
หลับตาลงพร้อมความคิดถึง
ห้วงคำนึงหนึ่งดวงใจฉันเฝ้าห่วงหา
ก่อนฟ้าจะเปิดแย้มแสงตะวันส่องลงมา
ค่ำคืนนี้...ต้องเสียน้ำตามากมายเพียงใด
ดูแลหัวใจตัวเองไม่ค่อยเก่ง
ฟังบทเพลงบอกความคิดถึงก็อยากร้องไห้
เธออยู่ห่างความอ้างว้างโรยตัวอยู่ใกล้ใจ
ฉันโอบกอดความเปล่าไร้อย่างเงียบงัน
ดึกแล้ว...เธอคงเข้านอน
แล้วจะรับรู้ไหมถึงความอาทรที่มีของฉัน
รู้หรือเปล่า...มีคนรอฟังเรื่องราวของเธออยู่ทุกวัน
เธอรู้ไหม...ที่แห่งนี้ยังมีฉัน...นับลมหายใจคิดถึงเธอ(ก่อนหลับตา)