จิตเริ่มว้าวุ่นวายหายไปไหน ตะเลิดไกลหนใดใครช่วยหา อาจอยู่รอบตัวเธอนะแก้วตา เพียงนำพาเคียงเข้าคู่ในใจ จะไม่ขอสิ่งใดจากเธอนัก จะไม่รักแบ่งใจซักคราหน จะไม่ย่อท้อใจให้กังวล จะเป็นคนรักเธอตลอดกาล แม้นคำหวานหมื่นแสนมิอาจเทียบ ที่จะเปรียบความสึกในใจหนา ให้บทกลอนบทนี้พรรณา แม้นวิญญาข้าให้มอบเพียงเธอ
1301
3
0
หน้าส่วนตัว
