แก้วประภัสสร
เธอสัญญาได้ไหมจะไม่จาก
แม้ลำบากสู้ทนจนเพียงไหน
เหนื่อยทุกข์เข็ญแม้ท้อก่อเท่าไร
เราจะไม่ห่างกันถึงวันชรา
หากรักกันบริสุทธิ์ดุจมิตรแท้
ช่วยกันแก้คลี่คลายหลายปัญหา
เรื่องทุกเรื่องผ่านได้ใช้เวลา
ทางข้างหน้าขวากหนามอย่าคร้ามกัน
บนกิ่งไม้แห้งเหี่ยวเหมือนเดียวดาย
หนึ่งความหมายตั๊กแตนแทนใจฉัน
เธอมอบให้ยังมองจ้องทุกวัน
เหมือนมันนั้นบินว่อนร่อนรอบกาย
ขอให้เรานึกถึงซึ่งความสุข
เคยปลอบปลุกปลดเปลื้องเรื่องทั้งหลาย
เสียงหัวเราะยังอยู่ไม่รู้คลาย
บนผืนทรายที่นุ่มกุมมือกัน
เธอสัญญาได้ไหมจะไม่จาก
แม้ลำบากจะสู้อยู่เคียงฉัน
กลับไปทำนาไร่อยู่ใกล้กัน
เธอปลูกมันฉันเผือกให้เลือกเอา