winterstar
ใจมันเจ็บๆ เหมือนรอยเล็บครูดผ่าน
หัวใจดวงเมื่อวาน มันแตกซ่านทุกข์ถม
เมื่อใจดวงน้อยๆ หลุดลอยไปกับสายลม
ใจก็ดิ่งจม เหมือนรักขมๆ รสกาแฟ
เมื่อหัวใจของคนไร้ซึ่งความรัก
ก็เหมือนหักปราสาทที่พ่ายแพ้
ขาดชัยชนะขาดคนเหลียวดูแล
คนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง
หวังว่าอีกสักวันคงลุกยืนได้
กลับหมองไหม้เมื่อใครเขามิยำเกรง
ดูหมิ่นเกียรติเรา ใจนักเลง
บทเพลงกลอมใจก่อนนอนทุกคืน
อันเมื่อความรักพัดผ่านพ้นไป
เหลือไว้เพียงรอยเจ็บสุดฝืน
เจ็บแปลบด้วยรักจำต้องกล่ำกลืน
ค่ำคืนฝืนข่มหลับตา
ภาพอดีตที่ยังเคยมีสองเรา
ก่อนยังมีเขาอยู่เคียงทุกเวลา
แต่ใยไม่ลืมรักที่เคยผ่านมา
โอ้อุรา ข้าฯ นี้ตรมตรอมทุกข์ทร