26 ตุลาคม 2549 21:08 น.
กลมๆขนปุยๆสีขาวๆ
ท้องฟ้า มืดมัว หมองหม่น
หยดน้ำตาร่วงหล่น โศกเศร้า
เสียงเหงาๆของสายลม แผ่วเบา
เห็นเพียงเงาของกิ่งก้านไร้ดอกใบ
ทุกสิ่งอย่าง เงียบเหงา ไร้ชีวิต
เหมือนว่าถูกลิขิตให้ห้ามเคลื่อนไหว
รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ จางหายไป
ความรู้สึกก็วูบไหว ตามแสงจันทร์
แม้ยามแสงอาทิตย์ไล้ก็ไม่อุ่น
คิดถึงกอดที่เคยคุ้น ยิ่งหนาวสั่น
หมดลงแล้ว ฉันและเธอ กันและกัน
ต่อจากนี้มีเพียงฉัน และฉันแค่คนเดียว
23 ตุลาคม 2549 20:39 น.
กลมๆขนปุยๆสีขาวๆ
อยากจะวิ่ง วิ่ง วิ่ง บนปุยเมฆ
อยากจะนั่งโยกเยก กลางสายฝน
อยากจะบินเหมือนนกน้อยที่ซุกซน
อยากจะว่ายเวียนวนในลำธาร
อยากจะยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม มีความสุข
อยากสนุกกับเธอในฝันหวาน
อยากเป็นเหมือนเจ้าหญิงกับเจ้าชายในนิทาน
ที่จะรักตราบนานเท่านาน รักกันตลอดไป
23 ตุลาคม 2549 00:14 น.
กลมๆขนปุยๆสีขาวๆ
ทั้งชีวิตผ่านเรื่องราวมาก็มาก
เรื่องลำบากก็ผ่านมาตั้งหลายหน
จนวันนี้มาเจอะคนหนึ่งคน
จากวังวนของผู้คนตั้งมากมาย
คนคนนั้นมาทำให้ชั้นเปลี่ยน
มาขีดเขียน..เติมชีวิตที่ขาดหาย
ที่เหนื่อยล้าจากความรักมามากมาย
กลับสดใสเมื่อได้รับรักจากเธอ
20 ตุลาคม 2549 23:45 น.
กลมๆขนปุยๆสีขาวๆ
" สัญญา ว่าจะรัก อย่างจริงใจ
จะไม่ทิ้ง เธอไป นับจากนี้"
คำสัญญาจากเธอ..จำได้มั้ยคนดี
ที่ทำให้ ทุกวันนี้ เธอยังคงอยู่ด้วยกัน
แต่ที่อยู่ เป็นเพียงร่าง ที่เปล่าไร้
ไม่มี แม้เสี้ยวใจ เหลือให้ฉัน
เธอคงกลัว ผิดสัญญา ที่ให้กัน
ถึงปล่อยให้ คืนวัน ล่วงเลยไป
ถ้าหากว่า เธอคิด อย่างงั้นจริง
ฉันจะเป็น คนทิ้งเธอ เองก้อได้
เพราะว่าฉัน ไม่อยากให้ เธอฝืนใจ
ฉันยอมเป็นคนจากไป เพื่อไม่ให้เธอผิดสัญญา
หน้าส่วนตัว
1164
