31 พฤษภาคม 2548 18:49 น.
***กฤษณะ***
* ความคิดถึง ตรึงใจ ให้โหยหา
ในอุรา ร้อนรุ่ม ดั่งสุมขอน
โอ้ว่าอก อุ่นอุ่น ยามหนุนนอน
มาเว้าวอน อิงแอบ แนบเคียงกาย
* ฝันงดงาม ยามนิทรา อวลไออุ่น
หอมกลิ่นกรุ่น นวลนาง มิห่างหาย
คิดถึงเจ้า ทุกราตรี มิมีคลาย
ตราบวางวาย ยังไม่สิ้น คิดถึงเอย...ฯ
30 พฤษภาคม 2548 13:00 น.
***กฤษณะ***
* มองในจอ มอนิเตอร์ เธออยู่ใกล้
เพียรส่งยิ้ม ให้ไป อย่างแสนหวาน
โปรดยิ้มตอบ ฉันหน่อย แม่นงคราญ
หรือปล่อยฉัน ร้าวราญ เพียงลำพัง
ความรู้สึก ลึกล้ำ ที่สัมผัส
คอยผูกมัด ดวงใจ ให้ความหวัง
คอยเกื้อหนุน อุ่นเติม เพิ่มพลัง
ประหนึ่งดัง ลมใต้ปีก ของเหยี่ยวโอม...ฯ
27 พฤษภาคม 2548 21:22 น.
***กฤษณะ***
* วสันต์ย่าง กรายมา อีกคราแล้ว
หยาดฝนแก้ว ส่องประกาย กลางเวหน
ปลุกชีวิต แมลงเม่า เร้ากมล
ให้ดั้นด้น พ้นดิน หอมกลิ่นไอ
โผล่พ้นดิน ปีกกล้า ถลาเหิร
บินข้ามเนิน แสวงหา อย่างสงสัย
ว่าสิ่งที่ อยากพบ คืออะไร...?
เห็นแสงไฟ บินรี่ ดุจต้องมนต์
มีเพื่อนพ้อง เริงร่า รอบไฟนั้น
บินไล่กัน อลหม่าน ดูสับสน
พบแมลงเม่า สาวสวย ตรึงกมล
สุดจักทน ต่างมอบกาย กันและกัน
เสร็จเสพสม สำราญ ไม่นานนัก
จึงประจักษ์ ว่าปีกหลุด สุดโศกศัลย์
ต้องเจ็บปวด แทบดิ้น สิ้นชีวัน
เทพลงฑัณท์ เมื่อมีรัก ปีกมลาย...ฯ
วงจรชีวิตของแมลงเม่าเป็นเช่นนี้....เมื่อถึงหน้าฝน
มันจะขึ้นจากดินเพื่อมาผสมพันธุ์ และเมื่อได้
ผสมพันธุ์แล้วปีกของมันจะหลุด....!!! ชีวิตแมลงเม่า
เป็นเช่นนี้มานานแล้ว.....และยังคงเป็นต่อไป...!!??