5 กุมภาพันธ์ 2546 19:25 น.
***กฤษณะ***
***บนเนินเขา ฟ้ากระจ่าง ราตรีหนึ่ง
ที่สวยซึ้ง จันทราเด่น เป็นนวลฉาย
ลมเย็นพริ้ว โชยผ่าน ให้ซ่านกาย
แทบละลาย หลอมรวม กับจันทรา
...ใครคือเธอ เธอคือใคร สงสัยนัก
เหมือนศรปัก ตรึงฤทัย ให้โหยหา
พยายาม ฝืนดึงศร จากอุรา
ไม่นำพา ความรวดร้าว ที่ภายใน
...สองมือจับ กระชับมั่น ที่ก้านศร
ออกแรงถอน สุดเจ็บปวด น้ำตาไหล
ยิ่งจะถอน ยิ่งปวดร้าว ในดวงใจ
หวังมีใคร ช่วยชี้ทาง ให้ฉันที.........ฯ
1 กุมภาพันธ์ 2546 08:50 น.
***กฤษณะ***
***เหมือน ลมหวน โชยมา ในคราเหงา
เหมือน รอยยิ้ม พริ้มเพรา ดุจความฝัน
เหมือน สายฝน หลั่งรื่น ชื่นชีวัน
เหมือน กอดฉัน แนบไว้ ในดวงมาลย์
...จะ มีสิ่ง ใดใด ในใต้หล้า
จะ ปลื้มเปรม ปรีดา เกษมสันต์
จะ เปรียบได้ ไออุ่น กันและกัน
จะ เพียงฝัน ยังหอมหวาน ซ่านฤดี
...รัก นั้นคือ สิ่งใด สงสัยนัก
รัก คือรัก ดุจดาว พราวแสงสี
รัก ดุจเดือน ผ่องสว่าง กลางราตรี
รัก ตราบมี เราร่วมฝัน นิรันดร......ฯ