13 ตุลาคม 2545 21:18 น.
***กฤษณะ***
*ความสุขคือสิ่งนี้.....โดยนัย
เคียงคู่กับหวานใจ.....ฝั่งน้ำ
ชวนชมคลื่นพริ้วพราย.....กระจ่าง
อยู่ท่ามจันทร์สุขล้ำ.....พร่ำเพ้อคนึงเคียง
8 ตุลาคม 2545 20:15 น.
***กฤษณะ***
***ก่อนนอน ในคืนนี้ จะกราบหมอน.....จะอ้อนวอน ใครคนหนึ่ง ที่โหยหา
เธอสวยซึ้ง ตาคม เหลือคณา.....ทั่วกายา นวลผ่อง เป็นยองใย
ขนตางอน ยามช้อนตา พาใจสั่น.....ให้ไหวหวั่น ฝีปากอิ่ม เรื่อสดใส
แก้มนวลน้อง แดงระเรื่อ นี่กระไร.....สะท้านใจ ยามเธอพริ้ม ดูอิ่มเอม
***จะบรรจง จุมพิศ ที่แก้มน้อง.....จะประคอง สองเรา สุขเกษม
จะบรรจง จุมพิศ โอษฐ์อิ่มเอม.....ให้ปรีเปรม ซาบซ่าน สะท้านทรวง
จะบรรจง จุมพิศ ที่เรียวแขน.....ก่อนสวมแหวน จับจอง เป็นของหวง
จะบรรจง จุมพิศ บนเนินทรวง.....เพื่อเป็นบ่วง ร้อยใจ ในราตรี
***จะบากบั่น ถากถาง สร้างฐานะ.....ด้วยมานะ สู้ไป ไม่ถอยหนี
ขอเธอเป็น กำลังใจ ให้ฉันที.....เพียงธุลี ก็ค่าล้ำ กำลังใจ
เธอกับฉัน ร่วมฝัน กันเถิดหนอ.....จะเคล้าคลอ เคลียไม่ ห่างไปไหน
ร่วมสานฝัน อันบรรเจิด เลิศไกร.....โดนใจใคร เราร่วมฝัน กันสองคน.....ฯ
7 ตุลาคม 2545 10:11 น.
***กฤษณะ***
***ฝนพร่างพรม ห่มฟ้า นภาสลัว....เมฆหมอกมัว ปกคลุม ทั่วเวหน
เปรียบได้กับ ชีวิต ทุกผู้คน....ต้องจำทน ห่มไห้ ในบางครา
...ในขณะ เดียวกัน ชวนให้คิด....บางชีวิต รอคอย และโหยหา
ก่อกำเนิด เติบโต เริ่มชีวา....เมื่อฝนมา เริ่มชีวิต ผลิตดอกบาน
...มีได้อย่าง เสียอย่าง ทางชีวิต....ฟ้าลิขิต สุขตรม ขมและหวาน
อันสุขทุกข์ คู่กัน มาเนิ่นนาน....เมื่อฝนผ่าน ฟ้าสดใส กลับคืนมา
...ยามมีฝน จงสดชื่น กับสายฝน....อวลละคน ซุกไออุ่น กระไรหนา
ยามฟ้าเปิด สว่าง กระจ่างตา....ซึ้งคุณค่า ฟ้าสดใส ใจอิ่มเอม
...ขอมีเพียง ผู้รู้ใจ ไว้คนหนึ่ง....ไว้ซาบซึ้ง ปราศทุกข์ สุขเกษม
ฝนหรือหนาว พราวใจ ให้ปรีเปรม....เข้าใจเกม เกณฑ์ชีวิต เป็นของเรา
6 ตุลาคม 2545 21:20 น.
***กฤษณะ***
***ฟ้ามืดครึ้ม พายุมา พร้อมสายฝน.....คิดถึงคน ที่อยู่ไกล ให้ใจหาย
เจ้าคงเหงา เปล่าเปลี่ยว แสนเดียวดาย.....ใจวุ่นวาย สับสน ร้อนรนนัก
อยากให้รู้ ฝากดวงเดือน ไปเตือนบอก.....อยากซุกซอก ซบเธอ ที่บนตัก
ฉันคิดถึง เธออยู่ นะที่รัก......ด้วยใจภักดิ์ มั่นคง ตรงที่เธอ
ยามหลับตา ยังฝัน เห็นรอยยิ้ม.....ที่กรุ้มกริ่ม แวววาว พราวเสมอ
จะโอบกอด ปลอบนวล ชวนละเมอ....จะพร่ำเพ้อ เรียกหา แต่คาเวียร์....ฯ
5 ตุลาคม 2545 08:18 น.
***กฤษณะ***
***ลักษมี ที่ฉันตาม เฝ้าถามหา.....ในอุรา ตรึงอยู่ ในความฝัน
จิตนา การบรรเจิด เลอเลิศอัน.....ทุกคืนวัน ได้สัมผัส ดวงวิญญา
...ลักษมี คือไข่ปลา(...?....) ที่ว่างไว้.....รอชื่อใคร เข้าเติม คนึงหา
เหยี่ยวอ้างว้าง ร่อนไป ในนภา.....ด้วยหวังว่า ใครสักคน คงเห็นใจ
...ช่องว่างที่ มีอยู่ ในใจฉัน......จะเติมฝัน อันอบอุ่น หรือไฉน..?
หรือต้องอ้าง ว้างอยู่ ตลอดไป.....ด้วยดวงใจ ปวดร้าว เศร้าระทม
...อย่างโดดเดี่ยว บินถลา นภากาศ.....คราฝนสาด พายุซ้ำ มาผสม
ยังหาญกล้า บินฝ่า แม้อกตรม.....น้ำตาพรม หลั่งประชด รดในใจ
...ช่องว่างที่ มีอยู่ ในใจฉัน.....จะเติมฝัน อันอบอุ่น หรือไฉน..?
ประกาศก้อง ร้องกู่ ผู้รู้ใจ.....อยู่ที่ไหน โปรดเติมฝัน ฉันเป็นจริง....ฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟ***กฤษณะ***
หน้าส่วนตัว
797
