14 ตุลาคม 2548 11:26 น.
***กฤษณะ***
(มุมที่ 1 )
* เที่ยวร่อนหา ของเก่า เอาไปขาย
ต้องเสี่ยงเป็น เสี่ยงตาย บนถนน
ทำไงได้ เล่าหวา เกิดมาจน
ตากแดด/ฝน ยอมเสี่ยง เลี้ยงครอบครัว
วันหนึ่งหนึ่ง พอหาได้ สองสามร้อย
หวังลูกน้อย กินอิ่ม ได้ยิ้มหัว
ทั้งควันพิษ ทั้งรถรา ช่างน่ากลัว
ไม่คิดชั่ว จี้ปล้น คนเขากิน...ฯ
(มุมที่ 2 )
* ทำผิดกฎ จราจร ทุกชนิด
ไม่ยอมติด ป้ายทะเบียน เลี่ยงภาษี
สวนวันเวย์ ตัดรถตรง แถมยังมี
เศษเหล็กที่ บรรทุกล้ำ ยื่นออกมา
ทำรถติด ผลาญน้ำมัน วันเท่าไหร่
เทียบที่ได้ สองสามร้อย คุ้มไหมหนา
บ้างครั้งผ่าน หมู่บ้าน ที่ลับตา
เผลอหยิบคว้า โขมยของ บ้างย่องเบา...ฯ
5 ตุลาคม 2548 08:02 น.
***กฤษณะ***
* ฉันเติบโต กับผืนนา และฟ้ากว้าง
วสันต์ย่าง พวกเรา ตระเตรียมไถ
อยู่กับนา เช้ายันค่ำ ฉันภูมิใจ
ข้าวแห่งไทย จากหยาดเหงื่อ ของพวกเรา
เย็นวันหนึ่ง เสร็จจากนา จะกลับบ้าน
ฉันเดินผ่าน นาตามี ที่เชิงเขา
เห็นเธอยืน ชม้าย ใต้ร่มเงา
โอ้สองเรา ประสานตา ภาษาใจ
ทุกทุกเย็น จะพบเธอ ณ ที่นั้น
ตาชวนฝัน เธอตอบมา ปราศสงสัย
ฉันรอคอย โอกาส กล่าวความนัย
อยากตะโกน ก้องไพร ว่า"รักเธอ..!!!"
เช้าวันหนึ่ง มีปิคอัพ มารับฉัน
โอ้สวรรค์ สบสายตา พาใจเผลอ
เธออยู่ที่ กระบะท้าย จริงนะเออ
ใช่ละเมอ ฉันรีบขึ้น ไปยืนเคียง
รถแล่นไป เราสอง ต่างมองหน้า
ส่งภาษา แห่งใจ โดยไร้เสียง
คำ"รักเธอ" อยากกู่ร้อง ก้องสำเนียง
เธออยู่เคียง ยังไม่กล้า จะเอ่ยไป
ผ่านประตู โรงงาน รถก็หยุด
คนมาฉุด กระชาก ลากไถล
เข้าโรงงาน "ทำลูกชิ้น" พลันเข้าใจ
ตะโกนก้อง ร้องไป ว่า"รักเธอ...."
28 กันยายน 2548 17:27 น.
***กฤษณะ***
ความคิดเห็นที่ 20 : หมายเลข 523916
..เรนว่าพี่โอม ..ม่ายช่ายคนเจ้าชู้..
และเรนก็ว่าพี่โอมใจดี ..ที่สุดด้วยดิคะ ..อิอิอิ
(หากไม่เชื่อเรน ..ถามใครบางคนดูดิ๊คะ )
เรนจำความรู้สึกดีๆ..ที่พี่โอมมีให้กับเด็กกาละแมเกเร ..ได้นะคะ ..
ม่ายรู้ดิคะ ..มามี้เก๊าะว่าพ่อเรนเจ้าชู้ ..
แต่เรนเก๊าะไม่เห็นพ่อเรน..ควงใคร..
เพียงแค่พ่อเรน ..
เป็นพ่อที่อบอุ่น .. และปกป้อง..
พ่อบอกว่าผู้หญิงเป็นเหมือนดอกไม้ ..ที่มีกลิ่นหอม.. อิอิอิ ..
เรนอยากรู้จัง .. นิยามผู้หญิงในความรู้สึกของพี่โอมเป็นอย่างไรหรอคะ .. อิอิอิ %
52%.. แบบเรนอยากรู้จริงน๊า....
.............กฤษณะ จัดให้...................
" ผู้หญิง"
* กลีบดอกไม้ นุ่มนวล หลากสีสัน
ชวนเคลิ้มฝัน เคล้าแก้ม ชื่นนาสา
อ่อนโยน ปราณี ดุจมารดา
อุ่นอุรา ยามใกล้ชิด สนิทนวล
ดุจสายรุ้ง ประกายงาม ยามวสันต์
คราเหมันต์ อบอุ่นไอ ให้หอมหวน
คราคิมหันต์ เย็นชื่น รื่นรัญจวน
นิยามล้วน คือ "ผู้หญิง" นะเรนจัง...ฯ
27 กันยายน 2548 14:51 น.
***กฤษณะ***
* พบเห็นใคร มองแง่ดี เป็นสิ่งแรก
รอยยิ้มแจก แก่ทุกคน ที่คบหา
สื่อสัมพันธ์ ส่งไป ด้วยสายตา
จำนรรจา อ่อนหวาน สานไมตรี
ตั้งใจฟัง ยามเธอพูด อย่างจดจ่อ
เฝ้าพนอ เป็นปลื้ม ยามสุขี
ปรับทุกข์ได้ แก้ปัญหา บรรดามี
ยังโดนดี ว่า"เจ้าชู้" ไม่รู้ใคร....?
8 สิงหาคม 2548 14:42 น.
***กฤษณะ***
* มหัศจรรย์ ดลให้ ได้พบเจ้า
ยามเคลียเคล้า ซาบซ่าน หวานไม่หาย
ชื่นนาสา หอมกรุ่น อยู่เคียงกาย
มิเดียวดาย ยามนิทรา มาประคอง
ม่านราตรี โรยมา อีกคราแล้ว
กระซิบแผ่ว นาสิกเคลีย ปรางทั้งสอง
เบียดแทรกกาย โอบไอ อุ่นประคอง
กอดตระกอง เปี่ยมสุข ทุกราตรี
ส่งหัวใจ ไปกับ สายฝนพรำ
ขอน้อมนำ มอบแด่ เจ้าโฉมศรี
ร่วมกันล่อง ท่องนภา ในราตรี
ดุจดั่งมี ปีกแห่ง จินตนา...ฯ