6 ธันวาคม 2545 11:21 น.
***กฤษณะ***
สืบเนื่องมาจาก..ได้เห็นกริยาดังกล่าว รู้สึกว่าดูไม่งาม..มิได้มีเจตนาเป็นอย่างอื่น...จะอย่างไรก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ครับ
*** นี่..หนา จะบอกให้.....สาวทั้งหลาย ฟังให้ดี
ช้อน..ที่ บรรดามี.....ไว้ตักข้าว ทั้งคาวหวาน
นะ..เจ้า เมื่อข้าวติด.....ลองเพ่งพิศ หน่อยนงคราญ
น้อง..อย่า เอาลิ้นพาน.....เลียที่ช้อน ดูอ่อนใจ
ไม่..งาม เพราะเป็นหญิง.....ก็ต้องยิ่ง ระวังไว
ใช่..ห้าม ทุกอย่างไป.....บางอย่างได้ ไม่ว่ากัน
ไอ..ติมโคน ไอติมแท่ง.....ก็พอแรง แล้วจอมขวัญ
ติม..ซำ ติดซอกฟัน.....ก็ยังดัน เอาลิ้นเลีย......ฯ
3 ธันวาคม 2545 08:52 น.
***กฤษณะ***
***กราบแทบเบื้องบาทไท้ จอมสยาม
เกิดก่อจริยวัตรงาม ยิ่งแล้ว
ข้า(พระพุทธเจ้า)ขอใคร่ติดตาม รองบาท
เปรียบดั่งดุจดวงแก้ว ส่องฟ้าปวงชน...ฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะฯ.....
25 พฤศจิกายน 2545 10:47 น.
***กฤษณะ***
***ถือกำเนิด เกิดมา ครายังเด็ก
ยังคงเล็ก ไม่รู้ความ ตามประสา
พญายม ก็มาพราก ดวงวิญญา
ของบิดา จากไป แต่ยังเยาว์
มีแต่เพียง มารดา ที่ใกล้ชิด
ประโลมจิต อบอุ่นไอ ในยามเหงา
ยามอ่อนล้า ท้อถอย คอยบรรเทา
ถึงยามเศร้า โอ้มารดา คอยปรานี
แล้ววันหนึ่ง เหมือนฟ้าฟาด กลางดวงจิต
ทุกชีวิต ต้องจากไป ไม่อาจหนี
โอ้มารดา สูญลับ ดับชีวี
ทิ้งลูกนี้ เผชิญโลก ตามลำพัง
เมื่อเติบใหญ่ ไขว่คว้า หาไออุ่น
ที่ละมุน เมตตา ด้วยใจหวัง
จะเสาะพบ หญิงซึ่ง ประหนึ่งดัง
แทนเมื่อครั้ง มารดา ที่ปรานี..........ฯ
23 พฤศจิกายน 2545 23:10 น.
***กฤษณะ***
***อยากจะมอบ ดวงใจ สักดวงหนึ่ง
ดวงใจซึ่ง สะอาดใส ให้เสมอ
อยากจะมอบ ดวงใจนี้ ให้แด่เธอ
เพียงขอเจอ ดวงใจ ใสเช่นกัน
ใจที่หลอก รวนเร ที่เฉไฉ
ไปให้ไกล อย่าหลอกว่า มาร่วมฝัน
อย่าซ้ำเติม ความรวดร้าว ให้จาบัลย์
เห็นใจกัน โปรดอย่ามา ฆ่าด้วยใจ
จะมีดวง ใจใส บ้างไหมหนอ
จะเฝ้ารอ ดวงใจนั้น อสงขัย
รอเพื่อมอบ ความรัก สลักใน
กลางฤทัย หรือเพียงฉัน ฝันไปเอง...?
22 พฤศจิกายน 2545 15:40 น.
***กฤษณะ***
I drink you in
With my eyes
Filling myself
With your beauty
I taste you in
With my lips
Breathing you in
With my soul
I feel you in
With my touch
Caressing your warmth
With gentle strokes
I hear you in
With my thoughts
Give you eternity
Within me
...............................Always
***ด้วยดวงตา แห่งฝัน ฉันเพ่งพิศ
ซึ้งดวงจิต ช่างงดงาม เหมือนความฝัน
ด้วยลิ้มรส โอษฐ์อิ่ม อุ่นไอพลัน
ไออุ่นนั้น แทรกไว้ ในวิญญา
ฉันรู้สึก ถึงสัมผัส อันหอมกรุ่น
นุ่มละมุน ประโลมเร้า เฝ้าโหยหา
ในห้วงแห่ง ความคิด ทุกเวลา
ให้เธอมา สู่ใจฉัน นิรันดร.....ฯ
(ด้วยเห็นว่าเนื้อหาในภาคภาษาอังกฤษ..งดงามนัก จึงได้พยายามถ่ายทอดออกมาตามเนื้อหาเดิมให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้.....ผิดถูกอย่างไร โปรดชี้แนะครับ)