30 พฤษภาคม 2552 00:04 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
เป็นต้นไม้ไซพื้นยืนลำต้น
ออกดอกผลเก็บกินปิ่นพฤกษา
เป็นร่มไทรไม้เลื้อยพันธนา
อีกนกการ่าเริงบันเทิงรมย์
ด้วยไม้ใหญ่ไพศาลบารมี
จึงศักดิ์ศรีกล้าพันธุ์ถูกทับถม
ด้วยอายุชั่วฟ้ามานานนม
จึงเงื่อนปมลมฟ้าพยากรณ์
เป็นโพลงกัดเกาะกินใจกลางแก่น
ความหนักแน่นครองไว้ได้ไถ่ถอน
แต่นกกาไม้เลื้อยมิสั่นคลอน
ยังหลอกหลอนเบี้ยพันธุ์อยู่ร่ำไป
แล้ววันหนึ่งนายพรานผู้หาญห้าว
ขวานด้ามยาวฟันฉับกลับสงสัย
ออกยิ่งแรงแกร่งยิ่งปราการใด
แท้นั้นไซร้ไม้เลื้อยกินเนื้อใน
ทั้งฝูงนกแตกตื่นเจรจา
พรานต่ำช้าด่าทอและขับไล่
จึงพรานวางอาวุธแล้วลับไกล
ทิ้งพันธุ์ไม้แคระแกร็นอาทวา
29 พฤษภาคม 2552 23:53 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
สันติ...สุขสงบยามรบพัก
สันติ...ประเสริฐนักประชาผอง
สันติ...อนุภาพผู้ปกครอง
สันติ...ถวิลปองของมวลคน
ภาพ...กดขี่บีฑามลายสูญ
ภาพ...เกื้อกูลพูนขานผสานผล
ภาพ...รอยยิ้มพิมพ์ใจในกมล
ภาพ...เมืองบนดลสร้างแสงพร่างพราย
ใบ...สั่งชื้ออาวุธจักหยุดสั่ง
ใบ...เบิกทางความหวังจักมีขาย
ใบ...สมรสสมรักจักมากมาย
ใบ...สันติเกิดได้ไม่ช้านาน
เล็ก...เรื่องขัดชัดเรื่องพร้องครรลองก้าว
เล็ก...ขื่นคาวดาวแสงจำแลงหวาน
เล็ก...กิเลสเภทภัยกระทำการ
เล็ก...อัตตาดวงมานในใจตน
เล็ก...อัตตาซาตานครอบจินต์ตน
สันติภาพใบเล็กๆในสงคราม
ร้องทวงถามผู้ใหญ่อีกกี่หน
สันติภาพจริงแท้ใช่ลมทนต์
แต่คือคนเห็นค่าประชาจริง
สันติภาพจริงแท้แท้ใช่แค่ลมทนต์...แต่คือคนเห็นค่าชีวิตคน
29 พฤษภาคม 2552 23:46 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
มิตร...เคียงอยู่นานวันไม่ผันเปลี่ยน
มิตร...ร่วมเรียนเขียนอ่านกี่ล้านหน
มิตร...กำซาบอาบจินต์เกินต้านทน
มิตร...งามล้นพ้นราคินมลทินคาย
ภาพ...เจ็บปวดเลือนร้างในทรงจำ
ภาพ...ดีล้ำนำเพื่อนมิเลือนหาย
ภาพ...วันนี้สีสันนั้นพร่างพราย
ภาพ...วันหน้าวันไหนจักเช่นเดิม
ใบ...ไม้ปลิดปลิวร่วงทรวงสะท้าน
ใบ...รักยังเบ่งบานผสานเสริม
ใบ...ชูดอกออกช่อมาก่อเติม
ใบ...มาลีผลิเพิ่ม ณ ลานใจ
เล็ก...กาลพบพลัดพรากเพื่อจากลา
เล็ก...ถ้อยคำจำนรรจาเมื่อโหยไห้
เล็ก...เศร้าโศกอกตรมเพื่อจากไกล
เล็ก...อาลัยสู่วันใหม่ที่สวยงาม
เล็ก...อาลัยหัวใจที่สวยงาม
มิตรภาพใบเล็กๆของพวกเรา
ยิ่งใหญ่เท่าสินใดไซร้ควรถาม
มิตรภาพใบเล็กๆแต่งดงาม
เชื่อมโมงยามจักวาลเป็นหนึ่งเดียว
29 พฤษภาคม 2552 23:36 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
สงครามไม่เคยสร้างสันติสุข
กลียุครังแต่เพลิงไฟผลาญ
กระทิงดุสองตัวประจัญบาน
ย่อมแหลกลาญถึงพื้นปัถพี
ปัจจัยยุทธรุดเร่งบทเพลงศึก
ไร้สามัญสำนึกไร้หลีกหนี
ไร้เกณฑ์กฎจารีตความชั่วดี
เพียงไพรีบีฑาเข้าทำลาย
ยุทธปัจจัยใดกันเล่า
ถึงเลือนลบวันเก่าให้สูญหาย
ใดกำหนดชะตาเพียงความตาย
บนความอยากมีได้ไม่กี่คน
ยุทธปัจจัยใดกันหนอ
ไม่เคยพอเสพสุขประโยชน์ผล
ลับลวงพรางอำนาจถ่ายเล่ห์กล
นิรมลบนอาจมปฏิกูล
ยุทธปัจจัยอะไรอีก
ไม่หลบหลีกอีกแล้วแน่วดับสูญ
เมื่อไม่เห็นเป็นเมืองเรืองไพบูลย์
ไม่ขอทูนเทิดไว้ซึ่งชีวี
Lovers
0 คน เลิฟกฤตศิลป์ ชินบุตร
Calendar
หน้าส่วนตัว
1784
