25 ตุลาคม 2551 08:08 น.

ถนนสายนิรยบาล

กฤตศิลป์ ชินบุตร

สามัคคีสุดสิ้น..................ความหมาย
เกิดก่ออสุรกาย..............ทั่วแคว้น 
ประจัญศึกความตาย......นองเลือด
ตายสักพันแรงแค้น......ไม่รู้สามัคคี

น้ำ-น้ำมันเลือกชั้น.........ต่ำสูง
กาต่างเผ่านกยูง............หมื่นลี้
ชนสูงท่านจรุง	...............กดขี่
ชั้นล่างเพียงกระพี้.........เช่นนี้ปัจจุบัน

คิดต่างก็สิ้นรัก...............สามัคคี
พวกต่างคือไพรี.............ต่อสู้
เซ่นเลือดท่วมปฐวี.........ชำนะ
แล้วพ่ายทุกทุกผู้...........ชาติม้วยด้วยกัน 

ศึกนอกนั้นมากล้น.........ทำลาย
ยังศึกในมากหลาย........พี่น้อง
ต่างใจชาติคงมลาย.........ดับสูญ
นองเลือดนิรยบาลพร้อง..เร่งให้เดินทาง				
29 กันยายน 2551 00:12 น.

แย้มฟ้า

กฤตศิลป์ ชินบุตร

ไขอุษาเรืองรองสาดส่องหล้า		
สกุณาคล้อยมาโค้งทิวเขา
เบิกอำนาจมาปกความทึมเทา		
เป็นรุ่งเช้าอีกวันการเดินทาง


ถ่อเรือพายบ่ายหน้ายังเวิ้งน้ำ		
รับสัมผัสความงามยามฟ้าสาง
อาบอายหมอกครุกรุ่นอันเบาบาง		
สู่แสงพร่างรังรองท้องฟ้าไกล


ดวงตะวันสัญจรนภากาศ			
แผ่อำนาจวาดภพอสงไขย
ผู้เดินทางลำน้อยค่อยจรไป		
เอื่อยเอื่อยไหลลำสินธุ์ระรินมา


แล้วตะวันสองดวงก็บังเกิด		
ดวงหนึ่งเพริศพริ้งพรายปลายเวหา
อีกดวงเล่าวิบวับจับธารา 			
ผู้เดินทางไขว้คว้าตะวันใด


ตะวันลวงดวงจริงสิ่งประเสริฐ		
ผู้เดินทางเพลินเพลิดเป็นไฉน
ตะวันลับคงเหลือตะวันใจ		
ตะวันใหม่มากดวงปวงประชา 
				
8 กันยายน 2551 23:39 น.

วิถีแห่งวิถี

กฤตศิลป์ ชินบุตร

วิถีแห่งระบอบ.............เป็นความชอบแห่งระบบ
แห่งวิถีอันสงบ............คือวิถีประชาธิปไตย


หนึ่งเสียงอันเป็นสิทธิ์....เป็นหนึ่งคิดงามไสว
หนึ่งชาติหนึ่งคนไทย.....แล้วทำไมไร้อารี


ธงไทยรวมใจชาติ........นองเลือดสาดทั้งภพผี
อาวุธกระหน่ำตี...........ปฐพีสะท้านสะเทือน


ถือชัยไทแห่งคน.........ย่ำเยียบบนชนกลาดเกลื่อน
ซากศพทบท่าวเพื่อน...ท่วมเพียงเดือนกระหยิ่มใจ 


คาวเลือดโชยลมโบก...วายุโกรกไปทิศไหน
เล่าขานการเป็นไป......พี่น้องไทยเข่นฆ่ากัน


คิดต่างใช่คิดแตก.......ใช่ต่างแผกแยกเผ่าพันธุ์ 
ศึกไกลไทยไม่หวั่น......ศึกในนั้นมันจาบัลย์ 


เลือดไทจงคู่ไทย.......ธงไสวจงนำฝัน
คนไทยจงรักกัน.........ชาติไทยนั้นจงเจริญฯ				
6 กันยายน 2551 03:48 น.

โรงละครโรงหนึ่ง

กฤตศิลป์ ชินบุตร

๏โรงละครเปิดแล้ว..........นาฏกรรม
การแสดงเริงระบำ...........เริ่มต้น
ละครแห่งคุณธรรม...........มนุษย์
กำเนิดแห่งหลุดพ้น..........หลุดแล้วไอศูรย์ 

๏โรงละครปิดแล้ว............ม่านบัง
คือละครฉากหลัง..............เริ่มต้น
คือชีวิตจริงดัง...................ชีวิต
ตัวละครมากล้น.................มิแกล้งแสดง

๏หากเทียบชีวิตได้............โรงละคร
คนจักแสดงตอน................ม่านแสร้ง
เหมือนโขนเชิดตามกลอน..ท่วงท่า
ม่านปิดละครแจ้ง................ปิดแล้วถาวร

๏โรงละครโลกนี้...................แสดง
ขับกล่อมมายาแฝง................ประดับหล้า
เพลิดเพลินรูปจำแลง............บรรเจิด
เสพรสทุกหย่อมหญ้า.............ม่านนี้โลกละคร

๏ละครชีวิตแท้.....................ไร้บท
บริสุทธิ์หมดจด......................เพริศแพร้ว
เปิดโลกละครสด....................ฉีกม่าน
นาฏกรรมผ่องแผ้ว.................เช่นนี้นาฏกรรม ๚ะ๛				
30 สิงหาคม 2551 23:01 น.

คำถามจากชาย

กฤตศิลป์ ชินบุตร

กี่ปีที่เรารู้จัก		
กี่สักวจีแถลง 
กี่ถ้อยเอ่ยเอื้อนแสดง		
เคลือบแคลงรสเล่ห์นานวัน


คำหวานโปรยหว่านรสลิ้น	
ได้ยินจินต์นี้เคลิ้มฝัน
วาดรักเป็นสุขนิรันดร์		
ไยทัณฑ์ฟาดฟันง่ายดาย


ฤารักจักเป็นลมปาก	
พูดง่ายทำยากเหลือหลาย
ร้อยรักเพียงนักน้ำลาย		
ชีพวายมีไหมรักจริง


คำถามอยากให้แสดง	
แถลงกระจ่างทุกสิ่ง
เพียงถามหาได้ติติง		
ยอดหญิงอย่าเคืองคำใด


จะตอบหรือไม่ไม่รู้		
โฉมตรูมิต้องขยาย
เพียงฟังวจีสาธยาย 		
พี่ชายก็ขออนุโมทนา๚ะ๛
30 สิงหาคม 2551 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกฤตศิลป์ ชินบุตร
Lovings  กฤตศิลป์ ชินบุตร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกฤตศิลป์ ชินบุตร
Lovings  กฤตศิลป์ ชินบุตร เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกฤตศิลป์ ชินบุตร
Lovings  กฤตศิลป์ ชินบุตร เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกฤตศิลป์ ชินบุตร