15 สิงหาคม 2553 02:28 น.

ปลูกต้นรักกลางผาหิน

เห็นไม้โง่จะโผล่พ้น

ขึ้นยืนต้นกลางผาหิน

ผลิใบไล่ลามดิน

ไม่รู้สิ้นศิลาลาน

 

เจ้าไม้ใบไม่อาจโต

ดังคุยโวด้วยห้าวหาญ

ศิโรราบศิลากราน

เป็นช้านานทั่วลานภู

 

คล้ายคนโง่จะปลูกรัก

พันธุ์แกะฝักกับดินหรู

ทัศนาช่างนาดู

คงช่อชูไสวไพร

 

ปลูกต้นรักลงดินงาม

อุษายามชโลมไหว

มีมือสองประคองใจ

ต้นรักใหม่ในไพรพง

 

ชั่ววาบไหวกล้าไพรหลอน

ดินเค็มร้อนจนลืมหลง

โอ้ต้นรัก...เหี่ยวเฉาลง

เป็นซากคงประจานตัว...

 

โอ้รักโง่ของคนเขลา

ดังม่านเงารางสลัว

เสียงกระซิบแว่วหวาดกลัว

ทุกทิศทั่ว...จวบสนธยา...


บรรณาศรม 

15 สิงหาคม 2553

2798

love

comment

27 มิถุนายน 2553 15:25 น.

เลือดล้างสังคมทราม

กฤตศิลป์ ชินบุตร

หนึ่งหยดเลือดรวมเลือดนับล้านล้าน
มิอาจต้านสามานย์จากเมืองผี
เข้ากระชากลากกระทืบลืมปราณี
คล้ายธุลีที่ย่างย่ำโดยชำนาญ

หนึ่งแขนขารวมปนยิ่งข้นเลือด
ปีศาจเดือดเลือดเข้มเต็มสังหาร
ไร้ซึ่งมิตรเพียงศัตรูประจัญบาน
เห็นเลือดฉานปานหนึ่งน้ำผึ้งงาม

หนึ่งเรือนกายรวมเข้าเป็นเถ้าถ่าน
ท่วมบาดาลถึงดินฟ้าไม่เอ่ยถาม
เท้าย่ำพ้นหนทางวางใจทราม
ดำเนินตามสัญชาติปีศาจญาณ

หนึ่งชีวิตและเพื่อนพ้องนองด้วยเลือด
พื้นดินเดือดข้นขื่นผืนดินฉาน
ก็มิอาจล้างสูญปีศาจมาร
ด้วยรากเหง้ายาวนานเกินกาลคลาย

ให้เลือดท่วมจมหายปฐพี
ให้ร่างผีล่วงลับจมดับหาย
ให้เสียงเพรียกกระซิบแผ่วมลาย
สังคมพรายก็มิพร่างอย่างต้องการ

จำนนเถิดสหายทั้งหลายล้น
เก็บเลือดข้นไว้ใจให้ฉายฉาน
รอตะวันสีทองดอกไม้บาน
เราจะต้านซาตานอีกสักครา...

กฤตศิลป์ ชินบุตร

1993

love

comment

27 มิถุนายน 2553 15:16 น.

สดุดีครูกวีเอกของโลก

กฤตศิลป์ ชินบุตร


๏ อัญชลียอกรประณมหัตถ์		
วันทารัตน์เอกกวีศรีสมัย
อภิวาทจอมปราชญ์ลือเกริกไกล 		
สืบสานไทยมรดกวรรณคดี ๚


๏ 26 มิถุนา ภาษาศิลป์			
ทรงเป็นปิ่นกวีกานท์วรรณศรี
จารอักษรกลอนล้ำคำกวี			
พระอภัยมณีสุดสาคร ๚


๏ ทั้งนิราศเพลงยาวก็พราวล้ำ		
สุภาษิตเรียงคำไว้สั่งสอน
อนุชนเห็นค่าภาษากลอน			
ท่านสุนทรครูกวีศรีแผ่นดิน ๚


๏ เพชรน้ำเอกวงศ์กวีปรากฏก้อง	
ชนแซ่ซ้องไตรภพมิจบสิ้น
ชื่อขจรเกียรติขจายธรณิน			
ถึงโสฬสวรรณศิลป์ยิ่งกลิ่นงาม ๚


๏ 26 มิถุนา บูชาครู			
สุนทรภู่ยอดกวีศรีสยาม
น้อมรำลึกนึกพระคุณทุกโมงยาม		
สุนทรนามสุนทรภู่ครูกวี ๚

ณ บรรณาศรม

4002

love

comment

18 พฤษภาคม 2553 23:12 น.