แม้...ตะวันส่องแสงไม่แรงกล้า แต่...สุดฟ้าแสงสันต์ยังส่องถึง แม้...บางวันช่วงบางคราวแสงไม่ตรึง แต่...ไม่ถึงลาลับดับลาวัน
ทุกสิ่ง...ล้วนไม่ใช่ แม้กายหมายม้วยหมดสิ้น ชีวิตแม้...ชีวิน ล้วนสูญสิ้นตามเวลา เก็บได้แต่ความดี กุศลที่สะสมมา อย่าให้กิเลสต้องนำพา ทุกข์ขเวทนาติดบ่วงกรรม จงท่องให้ขึ้นใจ พลิกชีวิตใหม่สู่สิ่งฝัน ใครดี ดีด้วยพลัน ใครร้ายนั้น ให้อภัย และใจจะเป็นสุข พ้นบ่วงทุกข์ที่ถมไว้ แค่คำว่า " ทำใจ" และปล่อยให้เป็น " กฏแห่งกรรม"
หน้าส่วนตัว
922
