15 สิงหาคม 2552 01:10 น.
กระหน่ำปฐพี
เหตุด้วยพรหมลิขิตชีวิตมนุษย์
หรือชะตาอันสุดจะเลี่ยงหลบ
เธอกับฉันจึงพลันได้พานพบ
ต่างสยบแก่ฤทธิ์รักที่ปักใจ
เราต่างคล้ายกับเป็นเส้นเส้นหนึ่ง
มีจุดเริ่มซึ่งห่างเหินเกินกล่าวไข
ถูกลากผ่านเส้นทางแตกต่างไป
มีเส้นชัยที่ถูกสร้างให้ห่างกัน
จุดตั้งต้นและวิถีที่แตกต่าง
แต่เส้นทางบรรจบได้ไม่คาดฝัน
ระหว่างทางสู่จุดหมายของตนนั้น
เราพบกันหวังร่วมทางไม่ร้างไกล
เหตุด้วยพรหมลิขิตชีวิตมนุษย์
หรือชะตาอันสุดจะเลี่ยงหลบ
เธอกับฉันจึงได้เพียงแค่พานพบ
จำต้องจบความรักที่หนักใจ
เราต่างคล้ายกับเป็นเส้นเส้นหนึ่ง
เมื่อขีดถึงจุดตัดอาจหวั่นไหว
ได้พบกันจึงลืมตัวปล่อยหัวใจ
ลืมคิดไปว่าหนทางเราต่างกัน
จุดตั้งต้นและวิถีอันแตกต่าง
จะร่วมทางตลอดไปเพียงแค่ฝัน
เส้นสองเส้นที่เดินทางมาตัดกัน
ไม่มีวันกลับมาพบบรรจบเลย
15 สิงหาคม 2552 01:07 น.
กระหน่ำปฐพี
แสงระยิบวิบวับอันจับจิต
คือแสงกล่อมชีวิตคือแสงโสม
เสียงชนแก้วดั่งดนตรีที่ประโคม
น้ำโซดาช่วยประโลมรสละมุน
ค่ำคืนเหงาหนาวเหน็บจนเจ็บจิต
แสงโสมช่วยเนรมิตความอบอุ่น
เพื่อนร่วมวงน้องพี่ที่ค้ำจุน
ระอุกรุ่นด้วยน้ำมิตรที่ติดตรึง
ยามท้อแท้รันทดหมดสิ้นหวัง
น้ำอำพันอันเข้มขลังเป็นที่พึ่ง
ท่วมทุกข์โศกจมหายไปไม่คะนึง
สุขซาบซึ้งด้วยฤทธิ์แรงแห่งเมรัย
เสาะหาแสงอื่นใดในโลกหล้า
เปรียบแสงโสมยอดสุราหามีไม่
สุดอาวรณ์ต้องหยุดพักจำหักใจ
เจอกันใหม่ออกพรรษาข้าเฝ้ารอ
หน้าส่วนตัว
1023
