นกอินทรีกับฝูงไก่

กระบี่ใบไม้

กาลครั้งหนึ่ง...มีชาวนา

เก็บไข่นกอินทรีมาก็เลี้ยงไว้

หย่อนไข่ลงที่ในตะกร้าก่อนจากไป

ฝากกับแม่ไก่ไว้ให้ฟูมฟัก


อินทรีน้อยโตขึ้นไปไม่หัดบิน

ฟ้าแสนไกลใต้ดวงจินตน์ไม่รู้จัก

อยู่กับไก่โตกับไก่ด้วยใจภักดิ์

มองท้องฟ้ากว้างขวางนักอยู่เบื้องบน


โน่นแน่ะนกอินทรีทองผู้ท่องฟ้า

ผู้ยิ่งใหญ่แห่งเวหาทุกแห่งหน

สง่างามท่ามกลางฟ้า...อย่างน่ายล

ชีวิตนี้ข้าบินพ้นถึงถิ่นใด?


เพื่อนไก่ที่อยู่ข้างข้างต่างร้องว่า

ไก่เคยอยู่บนท้องฟ้าแต่ครั้งไหน?

เกิดกับดินตายกับดินจนสิ้นใจ

เจ้าจงเจียมตนเอาไว้...อย่าเหิมตน


.......................................


ภาพอินทรีลับขอบฟ้า...พ้นตาแล้ว

ลูกอินทรีเริ่มหม่นแววหมองปลายขน

แก่อย่างไก่ ตายอย่างไก่ ไร้ดิ้นรน

เพราะในห้วงดวงกมล...ไม่เหิรบิน






ดัดแปลงจากเรื่อง นกอินทรี โดย ศ.นพ.ประสาน  ต่างใจ เวบ Google