23 มีนาคม 2554 12:53 น.

นิทานเซ็น ตอน รู้จักถนอมสิ่งของ

กระบี่ใบไม้

พระภิกษุสามรูปไปโปรดสัตว์

ขณะเลือกจะจำวัดหมู่บ้านไหน

มองเห็นผักลอยตามน้ำมาหนึ่งใบ

พระรูปแรกจึงทักให้ช่วยกันดู


พระรูปสองบอกว่า ผักยังสดใส

ปล่อยมันลอยทิ้งน้ำไปเสียดายอยู่

พระรูปสามหยิบเศษผักขึ้นมาชู

หมู่บ้านนี้ไม่ควรคู่การโปรดเลย


ไม่ถนอมสิ่งเล็กน้อยเพียงแค่นี้

ต่อให้สอนสั่งทั้งปีก็คงเฉย

สิ่งเล็กเล็กสะท้อนถึงสิ่งคุ้นเคย...

ขณะที่คิดผ่านเลย...ก็หยุดลง


ชายคนหนึ่งวิ่งร้องตามไถ่ถามว่า

ข้าทำผักลอยน้ำมาด้วยลืมหลง

พระคุณเจ้าอาจมองเห็นเป็นมั่นคง

ขอท่านจงโปรดหยิบยื่นคืนกลับมา


พระทั้งสามจึงเปลี่ยนใจไม่เดินผ่าน

พร้อมโปรดบ้านผู้รู้สิ่งที่มีค่า

รักถนอมในทุกสิ่งไม่ผ่านตา

ย่อมควรรับสิ่งดีกว่าที่มาเยือน				
19 มีนาคม 2554 22:11 น.

นิทานเซ็น ตอน มีพุทธะหรือไม่?

กระบี่ใบไม้

ศิษย์คนหนึ่งไถ่ถามว่าท่านอาจารย์

มีพุทธะในดวงมาลย์ข้าหรือไม่

ไม่มีหรอกเสียงอาจารย์ร้องบอกไป

ศิษย์จึงเก็บความสงสัยในฤดี


แล้วสรรพสิ่งทั่วทั่วไปในโลกเล่า

มีรูปเงาของพุทธะทุกถิ่นที่

แล้วเหตุใดตัวข้านั้นจึงไม่มี

รอคอยใจของเจ้านี้...เปิดรับมัน!!!








หลังจากสิ้นคำตอบของอาจารย์ ซึโถวซีเฉียน ศิษย์คนนั้นก็บรรลุธรรม...				
18 มีนาคม 2554 11:45 น.

เสียงร้องของดวงวิญญาณเด็กหญิงกับนกกระเรียนทั้งหนึ่งพันตัว

กระบี่ใบไม้

นกกระเรียนตัวที่...หนึ่งพัน

โบยบินจากสวรรค์ชั้นฟ้า

ติดตามคลื่นยักษ์มหึมา

น้ำชายหาดปนน้ำตาร่ำไหลนอง


.........................................


ณ ที่เมือง ฮิโรชิม่า ในครั้งหนึ่ง	

เสียงระเบิดดังอื้ออึงลอยกึกก้อง

ที่เด็กน้อยนั่งพับนกเคยเฝ้ามอง		

ปาฏิหาริย์อันเรืองรองนั้นไม่มี


วิญญาณของเด็กน้อยมากับนก		

ลอยมาตก ณ ที่ยังเมืองแห่งนี้

เศษซาก,โกลาหล  ของชีวี			

กับถิ่นที่ในสงครามไม่ผิดกัน


ก่อนที่เธอนั้นสิ้นใจยังจำได้		

มฤตยูผู้ใจร้ายตัวหนึ่งนั้น

ลอยมาพร้อมกับสีดำของม่านควัน		

กับเสียงก้องสะท้านขวัญอันโหดร้าย


นั่นนั่นนั่น...ปีศาจร้ายมันยังอยู่	

เสียงวิญญาณเด็กพร่างพรูยืนร้องไห้

หนึ่งเตา สองเตา อันตราย			

สาม-สี่-ห้า ขยับขยายเพิ่มจำนวน


ศพนั้นคือญาติพี่น้องของชาติเรา	

ดูก่ายกองและหมองเศร้าละห้อยหวน

กลิ่นความตายลอยคละคลุ้งยังอบอวล		

ค่าชีวิตของคนล้วนเท่าเทียมกัน


คือสงครามของมนุษย์ต่อผืนโลก	

อัปยศวิปโยคเศร้าโศกศัลย์

เมื่อไหร่หนอมนุษย์เราจะเท่าทัน		

ขุมพลังของโลกนั้นเกินต่อตี


มฤตยู มฤตยู อยู่ตรงนั้น		

นกกระดาษพร่ำรำพันอยู่อึงมี่

แว่วเสียงคลื่นดังซัดสาดชลธี			

กลบเสียงก้องเสียงร้องนี้...เลือนหายไป


.........................................


ทุกการหมุนของกงล้อประวัติศาสตร์

ความผิดพลาดเพื่อเรียนรู้เริ่มต้นใหม่

โลกยังคงเป็นมารดาที่ห่วงใย

ต้องรอคอยถึงเมื่อไหร่...รักษ์โลกเรา


...โลกยังคงเป็นมารดาที่ห่วงใย

จะต้องรอถึงเมื่อไหร่...รักโลกเรา...













หมายเหตุ : จากตำนาน เด็กหญิงซาดาโกะกับนกกระเรียนหนึ่งพันตัว				
16 มีนาคม 2554 20:27 น.

นิทานเซ็น ตอน เรือน้อยข้ามสายน้ำ

กระบี่ใบไม้

สายน้ำ แยงซี รินรี่ไหล

เรือลำน้อยกางใบอยู่ในน้ำ

ศิษย์น้อมลงคารวะแล้วกล่าวความ

ศิษย์ขอเป็นผู้พายข้ามด้วยตนเอง


อาจารย์กล่าวควรเป็นท่านได้ส่งศิษย์

กลางทะเลแห่งชีวิตอันร้อนเร่ง

ในภาวะไม่ตื่นรู้น่าหวั่นเกรง

จิตอาจารย์ย่อมคร่ำเคร่งเป็นห่วงใย


แต่ตอนนี้ศิษย์นั้นฟื้นตื่นขึ้นแล้ว

เป็นหน้าที่ศิษย์ต้องแจวข้ามน้ำไหล

อาจารย์ช่วยเปิดประตู,ศิษย์ก้าวไป

ฝ่าสายน้ำอันกว้างใหญ่...สู่ฟากนั้น










จับความขณะอาจารย์หงเริ่นไปส่งศิษย์(อาจารย์ฮุ่ยเหนิง)ให้พายเรือข้ามสายน้ำหนีอันตราย				
15 มีนาคม 2554 20:23 น.

นิทานเซ็น ตอน ก่อนที่ถือกำเนิดจากครรภ์มารดา...หน้าตาเจ้าเป็นอย่างไร?

กระบี่ใบไม้

ก่อนที่ถือกำเนิดเจ้าเป็นอะไร

คำถามหนึ่งทิ่มแทงใจเป็นปริศนา

แต่ก่อนนั้นเขาเป็นคนเจ้าปัญญา

ไร้คำตอบถ้อยค้นหาพระอาจารย์


เคยเสาะค้นคำตอบไปก็หลายครั้ง

แต่ชีวิตก็ยังมืดแปดด้าน

บอกตัวเองอย่างเจ็บปวดและร้าวราน

เราไม่อิ่มรสอาหารเพราะการดู


ออกเดินทางท่องเที่ยวไปในผืนพิภพ

เสียงอาจารย์แว่วกระทบสะท้อนอยู่

วันหนึ่งไปกวาดลานหินที่ลาดปู

หินก้อนหนึ่งกระเด็นสู่ลำไผ่ดัง


สิ้นสำเนียงเส้นเสียงใสกอไผ่แก้ว

ตัดขาดแล้วสิ่งแทงใจในหนึ่งครั้ง

สุขสงบตื่นหัวใจในภวังค์

พบคำตอบดังมุ่งหวัง...แล้วอาจารย์				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระบี่ใบไม้