3 กันยายน 2553 20:23 น.
กระบี่ใบไม้
...อาจารย์ครับ...วันนี้ผมมีเรื่องบอก...
เสียงอาจารย์สรรพยอกย้อนกลับว่า
เจ้าต้องผ่านตะแกรงร่อนสักสามครา
ลูกศิษย์ถามกลับไปว่า ผ่านเยี่ยงไร
ตะแกรงร่อนครั้งที่หนึ่งข้าขอถาม
เรื่องที่เจ้านั้นเล่าความ...จริง...หรือไม่
เสียงศิษย์ตอบกลับมา ไม่แน่ใจ -
ได้ยินคนพูดกันไปต่อต่อกัน
ตะแกรงร่อนครั้งที่สองขอถามว่า
เจตนา...ที่เล่าความดีไหมนั่น
ลูกศิษย์ตอบ ฟังจากที่...เขาโจษจัน
ไม่ใช่เรื่องที่ดีนั้นเท่าไหร่เลย
อาจารย์จึงถามตะแกรงร่อนที่สาม
เรื่องที่เจ้าบอกเล่าความและเอื้อนเอ่ย
มันใช่เรื่อง...สำคัญ...ไหมช่วยเปรียบเปรย
ไม่ใช่เรื่องสำคัญเลยครับอาจารย์
งั้น...หยุดก่อน ข้าขอร้องไม่ต้องเล่า
คำพูดคนใช่ลมเผาลอยพัดผ่าน
ก่อนจะพูดจาสิ่งใดให้สอบทาน
พูดแต่สิ่งที่เป็นการ...เท่านั้นพอ
2 กันยายน 2553 21:19 น.
กระบี่ใบไม้
...โปรดตัดเนื้อที่ดีที่สุดนี้ให้ฉัน...
...ไม่มีเนื้อไม่ดีนั้นอยู่ที่นี่....
เสียงโต้ตอบ,เขียงหมูดังเสียงดนตรี
ใครหนึ่งคนยินเสียงนี้...บรรลุธรรม
ปล.นี่เป็นสิ่งที่อาจารย์เซ็นท่านหนึ่งชื่อ ปันซานเป่าจี้ ได้ยินที่เขียงหมูในตลาด และท่านก็บรรลุธรรมในฉับพลัน....
1 กันยายน 2553 20:46 น.
กระบี่ใบไม้
วันหนึ่งผืนฟ้า มีดวงจันทราและแสงตะวัน
เคยบอกรักกัน ลูกหลานเป็นดาวมากมาย
ที่สุดผืนฟ้า จะรักกันจนกว่า...วันสุดท้าย
แสงจันทร์งมงาย เชื่อถือคำซื่อเว้าวอน
ตราบฟ้าเปลี่ยนสี ฤดีเปลี่ยนผัน
เคยบอกรักกัน ฉากสุดท้ายคล้ายดังละคร
แสงจันทร์ทอดยาว แสงดาวยังคง...สะท้อน
จารึกบางตอน เจ็บจำทั้งน้ำตา....
ที่มุมหุบเขา ทอดยาวไปจรด...ตรงนั้น
มี...เงาตะวัน... แนบเอียงดังบอกรักมา
เงาคงร่มเย็น ซ่อนเร้นจนสุดปลายฟ้า
ตะวันร่ำลา สุดฟ้าทิ้งจันทร์...พราว
ตราบฟ้าเปลี่ยนสี ฤดีเปลี่ยนผัน
เคยบอกรักกัน ฉากรักควรจบยืดยาว
โอ้...แสงจันทร์ทรา โอ้....แสงดาราดวง...ร้าว
ใช่ไหมเรื่องราว จบลงตรงทางร้าวราน
อยากเห็นเงาน้อย เลื่อนลอยปานนั้น
ครั้นแสงตะวัน เยี่ยมกรายก็จากหายไป
ไม่มีอยู่จริง หรือทิ้งข้อควรคิดไว้
ตะวันทอดไกล ไขว่คว้าหาความเลื่อนลอย
ที่โค้งขอบฟ้า ขีดขั้นรอยผ่าไปแล้ว
ตะวันทิ้งแนว ห่างจันทร์ใจนั้นรอคอย
โอ้...แสงจันทร์ทรา โอ้....ดวงดาราดวงน้อย
ขอบฟ้าทิ้งรอย ขีดฝัน...ไร้วันหวนคืน
สุดโค้งขอบฟ้า ไขว่คว้าคืนนั้น
ที่แสงตะวัน เสียไปไม่อาจยั่งยืน
ใต้แสงจันทรา ที่แสงดาราตื่นฟื้น
ผู้ใดกล้ำกลืน ผู้ใดไม่เคยเสียใจ
ตราบฟ้าเปลี่ยนสี ฤดีเปลี่ยนผัน
เคยบอกรักกัน แสงจันทร์ยังอยู่ที่ใด
กลางวันกล้ำกลืน กลางคืนระทมข่มไว้
สูญเสียเธอไป ร้องไห้เท่าไร...ไม่คืน
สูญเสียเธอไป ร้องไห้เพียงใด...ไม่คืน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
1406
