3 พฤษภาคม 2552 12:33 น.

ฟ้าเดียวกัน

กระบี่ใบไม้

ทุ่งหญ้ายังอยู่ตรงนี้ คนดีเคยอยู่ตรงนั้น

เหม่อมองฟากฟ้าเดียวกัน...สุดหวั่นไหว

เมฆน้อยลอยคล้ายสายธาร ลมพานพัดมาพลิ้วเบา

ลมรักแผ่วมาบรรเทา สะท้อนซึ้ง...ตรึงใจ

โคนรุ้งพุ่งจากฟากฟ้า พริบตาขมขื่นตื่นฝัน

ภายใต้ฟากฟ้าเดียวกัน คนหนึ่งคนนั้น...อยู่แสนไกล

โคนรุ้งพุ่งจากฟากฟ้า ต้นหญ้ายังคงพัดไกว

ลมรักจากมาไกลไกล คิดถึง สุดซึ้งละมุน

ทุ่งหญ้ายังอยู่ตรงนี้ คนดีเคยอยู่ตรงนั้น

เหม่อมองฟากฟ้าเดียวกัน...สุดหวั่นไหว

เคียวรุ้งคล้ายเป็นสะพาน ข้ามธารเมฆาพลิ้วไป

ส่งความคิดถึงสุดห้วงดวงใจ...เอาไว้...รักเธอ				
2 พฤษภาคม 2552 21:14 น.

นักเดินทาง ตะเกียงและแสงจันทร์

กระบี่ใบไม้

ในค่ำคืนที่แสงจันทร์นั้นกระจ่าง         
นักเดินทางยังไม่ซึ้งซึ่งฝั่งฝัน
ปล่อยอารมณ์อยู่เดียวดายใต้แสงจันทร์           
ตะเกียงน้อยหนึ่งใบนั้นเคยร่วมทาง
แม้จะอบอุ่นได้เพียงเล็กน้อย                
อาจจะด้อยแสงเรืองรองคอยส่องสว่าง
แสงแห่งไฟดวงน้อยนี้ไม่มีจาง                       
 โต้แสงจันทร์ที่พราวพร่างกระจ่างทอ
ผู้ผ่านทางหนึ่งบังเอิญเดินผ่านมา        
แนะนำว่าจะเก็บไว้ทำไมหนอ-
เมื่อแสงจันทร์ยังพราวพร่างกระจ่างพอ          
ตะเกียงก็ไร้ความหมายเกินฉายไฟ...
ท่ามกลางแสงจันทร์นวลชักชวนฝัน    
นักเดินทางผู้นั้นก็หวั่นไหว
สงสารเจ้าตะเกียงน้อยคู่กลอยใจ                      
เขาทอดทิ้งเจ้าเอาไว้ริมข้างทาง
ค่ำคืนนี้ที่ลมหนาวพลิ้วพราวพัด         
เงียบสงัดไร้จันทร์ล้อแสงทอกระจ่าง
มืดและหนาวร้าวชีวันฝันเลือนราง                  
หลงคำอ้างไร้ความจริงทอดทิ้งเธอ
ทอดทิ้งสิ่งสำคัญไว้กับกาลเวลา          
ทบทวนภาพที่ผ่านมาอยู่เสมอ
จันทร์อยู่ที่ขอบฟ้านั่นเฝ้าฝันละเมอ                 
ใจพร่ำเพ้อรักเพียงไหน...ไม่กลับคืน				
2 พฤษภาคม 2552 14:50 น.

สุสานหิ่งห้อย

กระบี่ใบไม้

ไม่ใช่แสงของดวงดาวที่พราวฟ้า

แต่เปล่งจากยอดหญ้าที่พลิ้วไหว

ไม่ใช่สายของลมหวิวพลิ้วแผ่วไกว

แต่มันเต้นจากหัวใจที่คร่ำครวญ

ก่อนจะทิ้งชีพแสนสั้นกับฝันคว้าง

ล่องไปกับสายลมบางละห้อยหวน

ตราบน้ำใสที่ไหลลับไม่กลับทวน

อยากชี้ชวนดูดาวนั้นในฝันนี้

แม้เป็นแค่แสงดาวใจเหนือใบหญ้า

อาจไม่ใช่ดาวบนฟ้าเหนือถิ่นที่

แต่มันเป็นดาวในฝันที่ฉันมี

เกิดจากห้วงดวงฤดีเพียงหนึ่งดวง

 

.

 

ฝากไปกับแสงหิ้งห้อยที่ร้อยผ่าน

ก่อเป็นสายของลำธารสู่แดนสรวง

ระยิบแสงแห่งนทีสีเงินยวง

อยู่ในห้วงแห่งฝันนี้...ที่มีเรา				
1 พฤษภาคม 2552 19:54 น.

มอง

กระบี่ใบไม้

มอง...ท้องฟ้ายามท้องฟ้าเหว่ว้าหม่น

มอง...หยาดฝนเมื่อหยาดฝนร่วงหล่นหาย

มอง...ดูเงาเหมือนเงาเหงาเศร้าเปลี่ยวดาย

มอง...ใบไม้คล้ายใบไม้...ปลิวหายไป

มอง...สายรุ้งคล้ายสายรุ้งพุ่งห่างฟ้า

มอง...ธาราคล้ายน้ำตาเริ่มบ่าไหล

มอง...ภาพคนใจสลายทั้งหายใจ

มอง...เห็นเราเศร้าหวั่นไหว...ในสายธาร

มอง...หยาดหยดของน้ำค้างกลางใบไม้

มอง...เห็นคนโง่งมงายไร้แก่นสาร

มอง...เงาเหงาคล้ายเงาเราเศร้าทรมาน

มอง...ตัวเองที่ร้าวราน...ก้าวผ่านเธอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
Lovings  กระบี่ใบไม้ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระบี่ใบไม้