30 เมษายน 2552 15:04 น.
กระบี่ใบไม้
หมอกงามละมุน มีดงดวงดาว มีดอกไม้พราว
กลีบใสไหวระหว่างจันทร์
มีคนละเมอ มีคนเฝ้าคอย มีดาวเลื่อนลอย
กลิ่นฝันนั้นลอยกรุ่นใจ
...ฟ้า...
ห้วงนิทราระทมธุลี
ร้าวแหลกฤดี ที่กลางดงดาว ปวดร้าวและไกลห่างกัน
...ฉัน...
นั้นรักเธอชั่วกาล ชั่วพริบทิพย์วิมาน กลิ่นหอมลอยละลาน
คิดถึงทุกทุกชาติไป...เธอ...
เธอไม่เคยมองคราบน้ำตา ไม่มีแม้ความเย็นชา
...ไม่มีฉันในหัวใจ!!!...
ดวงดาวนิทรา ธาราสีนม มีจันทร์เสี้ยวคม
เกี่ยวฝันฉันให้ขาดลอย
แค่ในพริบตา ชั่วในพริบตา แค่ในพริบตา
เกี่ยวฝันฉันให้ขาดกัน
...แอบฟ้า...
เห็นปาริชาติพัดวี โน้มกิ่งยินดี ที่ในดงแดน
หมื่นแสนซึ้งกระจ่างใจ
...แต่ฉัน...
ฉันไม่เคยมีความหมายเลย ไม่เคยมีเลย ไม่เคยมีเรา
เปลี่ยวเหงาทุกๆชาติลืม
หมอกงามละมุน มีดงดวงดาว มีดอกไม้พราว
มีคนละเมอ
ชั่วในพริบตา เหว่ว้าชั่วกาล ดอกไม้พลิ้วบาน
กรีดลึกลงในห้วงใจ
...สุดฟ้า...
เห็นปาริชาติพัดวี โน้มกิ่งยินดี ฉันไม่อยากจำ
เจ็บช้ำเกินจะขาดใจ...แล้ว
....................................
เป็นคนข้างเคียง เป็นคนข้างใจ ดูเธอรักใคร ทุกชาติภพไป
เป็นคนข้างเคียง เป็นคนข้างใจ ทุกชาติภพไป ดูเธอรักใคร
...ฯลฯ...
30 เมษายน 2552 13:46 น.
กระบี่ใบไม้
เฝ้ารอคอยรอยแสงทองแหงนมองฟ้า
ยามแสงแรกแห่งนภากระจ่างหาว
ทักตะวันฝันระยับวับแวววาว
อรุณรุ่งจรัสพราวคล้ายยาวนาน
ผ่องปภัสร์พราวรพีเฉดสีแสง
เติมเรี่ยวแรงแห่งไฟฝันร้อยพันหวาน
ฉาบเมฆคล้อยร้อยประกายคล้ายสายธาร
ดังกิ่งกาญจน์งามระยับนับกัปกัลป์
ยอมฝังรากฝังฝากรอยรอคอยเฝ้า
แหงนมองเศร้าใจสลัวมัวเมาฝัน
ตราบแสงแรกจนลาลับนับนิรันดร์
ดวงตะวันมิเคยแล...แม้ครู่เดียว
30 เมษายน 2552 11:32 น.
กระบี่ใบไม้
คมเสี้ยวคมจันทร์ปิ่นจันทร์ปัก
คมเสี้ยวคมรักปักปันฝัน
สองเสี้ยวเกลียวกลมเหมาะสมกัน
มองเสี้ยวใจนั้นยิ่งหวั่นใจ
คล้ายเสี้ยวจันทร์เตือนเชือดเฉือนรัก
สาดแสงจันทร์ปักรักหมองไหม้
ตราบแสงจันทร์ฉายลับหายไป
คืนเหงาเศร้าในหัวใจชา
จันทร์เสี้ยวคล้ายแตกแหลกสลาย
ใจเสี้ยวลับหายกลายต่ำค่า
โดดเดี่ยวชมจันทร์แต่นั้นมา
น้ำตารินไหล...ใต้เงาจันทร์
27 เมษายน 2552 16:06 น.
กระบี่ใบไม้
วันหนึ่งทรงจำของยามหนาว
ฉันถามดวงดาวว่าหนาวไหม?
ดาวตอบกับฉันไม่เป็นไร
แสงจันทร์เพื่อนใจฉันยังมี
วันหนึ่งทรงจำ ณ ยามเศร้า
ถามเจ้าดวงดาวว่าเศร้าไหม?
ดาวตอบกับฉันไม่เป็นไร
แสงจันทร์เพื่อนใจฉันยังคอย
ครั้งหนึ่งยามชีวิตฉันคิดถึง
ดาวล่ะ...คิดถึงใครบ้างไหม?
ดาวตอบว่าไม่เคยคิดถึงใคร
ตราบที่จันทร์เพื่อนใจยังไม่เลือน
ย้อนถามหัวใจไฉนเล่า
ใจเจ้าคิดถึงใครบ้างไหม?
ใจตอบว่าคิดถึงสุดหัวใจ
แต่ว่าเธอนั้นอยู่ไกล...ฉันเหลือเกิน
24 เมษายน 2552 16:49 น.
กระบี่ใบไม้
๑
กุหลาบสะคราญ ผลิบานสะพรั่ง
วิหวานภวังค์ ขจรขจาย
พระพายจะพาน ผลิบานขยาย
มิเลือนมลาย แตะซึ้งกมล
.................................................
๒
กุหลาบผลิขาว สกาว ณ ต้น
แตะแย้มปริยล สะพรั่งสะเทือน
วิหกละลาน วิมานเสมือน
ริรักมิเลือน ลิขิตฤทัย
.................................................
๓
ก็รักก็หวัง ภวังค์จะใฝ่
วิหกละไม กุหลาบละเมอ
ปะหนามกุหลาบ มิทราบเสนอ
เจาะอกเพราะเธอ มิเจ็บมิจำ
.................................................
๔
และโลหิตา ก็ทาก็กล้ำ
ก็ลึกก็ล้ำ แตะกลีบผลิแดง
และหนามกุหลาบ ก็ซาบแสยง
ก็ทิ่มก็แทง วิหกมลาย
.................................................
๕
ริรักมิรู้ มิสู้สลาย
วิหกจะวาย เพราะรักมิเลือน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
1105
