16 มีนาคม 2552 20:34 น.
กระบี่ใบไม้
ค่ำคืนหนาวสุดร้าวรานแสนนานนี้
คือวลีแผ่วเพลงร้อยอ้อยสร้อยเสียง
ค่ำคืนร้าวเห็นดาวพร้อยร้อยสำเนียง
ผิวขลุ่ยเคียงเสียงเพลงอยู่ควงคู่ดาว
เสียงขลุ่ยผิวพลิ้วเพลงหวานกังวานใส
คล้ายหัวใจใต้ขลุ่ยคมโต้ลมหนาว
เพลงรักร้อยลอยเคว้งคว้างอ้างว้างพราว
ค่ำคืนร้าว แสงดาวบ่น รอคนฟัง
เพลงเดียวกัน ณ วันอุ่นนอนหนุนตัก
ที่แห่งรักเดียวกันนี้มีความหลัง
เสียงสุดท้ายคล้ายแปรเปลี่ยนหมุนเวียนดัง
เพลงสิ้นหวังหนาวประหลาด...แทบขาดใจ
14 มีนาคม 2552 09:05 น.
กระบี่ใบไม้
...บางครั้ง...การใกล้ชิดกันเกินไปมักทำให้เกิดความชาชิน...
...คล้ายกับว่า...ยังงัยเธอก็คงอยู่อย่างนั้น...
...ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง...
...บางครั้ง...เรามักจะทะนุถนอมสิ่งต่างๆ...
...แล้วมองข้ามคนที่เรารักไปอย่างน่าเสียดาย...
...และแล้ว...
...เมื่อวันนั้นมาถึง...
...วันที่ความร้าวรานยากเกินจะประสาน...
...วันที่เราถามหาคุณค่าของคนที่เรารัก...
..................................................
...ขอโทษ...
...เราอาจจะกล่าวคำขอโทษอีกเป็นล้านคำที่ไม่มีความหมาย...
...ขอโทษ...
...เราอาจจะกล่าวคำขอโทษอีกเป็นล้านคำที่ไม่มีคนรับฟัง...
...ขอโทษ...
...เราอาจจะกล่าวคำขอโทษอีกเป็นล้านคำนี้...
...เพียงเพื่อที่จะเช็ดความว่างเปล่าด้วยน้ำตา...
...กระนั้นหรือ?...
14 มีนาคม 2552 09:02 น.
กระบี่ใบไม้
ใต้แสงดาวขมขื่นค่ำคืนนั้น
ถามแสงจันทร์ว่าคืนนี้อยู่ที่ไหน
เสียงตัดพ้อต่อว่าฟ้าเหว่ว้าไกล
คล้ายหัวใจยังขมขื่นใต้คืนจันทร์
เจ้าตัดพ้อต่อว่าฟ้าว่าว้าเหว่
เจ้าตัดพ้อต่อเล่ห์เสน่ห์ฝัน
จันกะพ้อรอคนปลูกด้วยผูกพัน
คอยแบ่งปันบอกรักแท้มอบแก่ใคร
คล้ายจันทร์พ้อต่อว่าฟ้าเหว่ว้าหวาน
แม้คืนนานไม่ยอมรับว่าหลับใหล
จันทร์ตัดพ้อรอรักแท้แน่แก่ใจ
กล้ำกลืนไว้ยังไม่ท้อ...รอคอยเธอ
13 มีนาคม 2552 19:15 น.
กระบี่ใบไม้
วันนี้วันพรุ่งนี้ ลืมตา ภาพเธอ
สาดส่องแสงนัยนา เปล่านี้
ภาพร้างว่างวิญญา ขมขื่น ใจนั่น
หยัดอยู่ไม่หลีกลี้ เลื่อนร้าง ห่างไกล
.............................................................................
ขอมองเธอจากตรงนี้จะดีไหม
เก็บเป็นภาพจากดวงใจอยู่อย่างนี้
มองภาพเธอให้ติดตาว่ายังมี
เก็บทุกๆเสี้ยวนาทีก่อนจากกัน
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ขอมองเธอจากตรงนี้จะดีไหม
เก็บเป็นภาพจากดวงใจข้างในฝัน
ให้ดวงตาที่ขมขื่นได้ตื้นตัน
เฝ้ามองเธอจนเธอนั้น ลับสายตา
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
จะขอเก็บภาพเธอไว้ในใจนี้
แดฤดีลึกสุดห้วงด้วยห่วงหา
เก็บเธอไว้แทนทรงจำคำสัญญา
ใจเหว่ว้าแนบเธอไว้...ข้างใจเรา
13 มีนาคม 2552 19:09 น.
กระบี่ใบไม้
หยาดน้ำตานางฟ้าหลั่งมาแล้ว
วิบวับแววระยับไหวแต้มใจหวิว
รินฟ้าพรั่งโลมหลั่งไว้รดใจปลิว
สายลมพลิ้วแตะเม็ดฝนหลั่งบนใจ
หม่นหัวใจใต้เงาหมองละอองน้ำ
หวิวหัวใจใต้เงาหวามละอองไหว
พลิ้วในหยดน้ำตาฟ้าร่ำอาลัย
หนาวในหยดน้ำตาใสใจอาวรณ์
โอ้ว่าใจเหว่ว้ามืดฟ้านี้
ดวงฤดียามสิ้นหวังยังหลอกหลอน
มองฟ้าเหงาเศร้าใจเหลือเอื้ออาทร
ใจร้าวรอนตอนร้องไห้...คงคล้ายกัน