8 มีนาคม 2552 12:11 น.
กระบี่ใบไม้
อาจเป็นเงาที่ลางเลือนเหมือนภาพฝัน
อาจเป็นฉันที่ลางเลือนเหมือนโปร่งใส
อาจเป็นรักที่ลางเลือนเหมือนหัวใจ
อาจคล้ายใครคนหนึ่ง ซึ่งไม่มี
เป็นแค่คนโปร่งใสในความเศร้า
เป็นแค่เงาเหงาเหงาไร้ฉากสี
ยืนข้างกายคล้ายไม่เห็นความเป็นมี
จากวันนี้ถึงวันไหน ไร้ตัวตน
ถึงเป็นคนมีหัวใจแต่ไร้ร่าง
เป็นแค่เงาจางจางและล่องหน
รักของฉันยังเที่ยงแท้แม้มืดมน
ฉันจะทนได้อย่างไร ถ้าไร้เธอ
8 มีนาคม 2552 12:07 น.
กระบี่ใบไม้
อย่าคิดว่าฉันจะคุกเข่า
ก้มมองดูเงาแล้วร้องไห้
อย่าคิดว่าฉันจะฝันร้าย
มันก็แค่คน ตาย ที่ หายใจ
มีชีวิตอยู่เพื่อที่จะรัก
พานพบ รู้จักและอ่อนไหว
โปรด...ข้ามฉันเหมือนคนตายแล้ว...หายไป
ไม่ควรอยู่ไว้อาลัยให้เจ็บ...วิญญาณ
7 มีนาคม 2552 15:50 น.
กระบี่ใบไม้
เป็นแค่ผู้ชายในสายหมอก
ที่ถูกหลอกให้รักเพื่อปวดร้าว
ในท่ามกลางความฝันอันยืดยาว
เป็นแค่คนในหมอกหนาวของค่ำคืน
เธอจะฝันถึงคนนี้ที่คืนไหน
คงเห็นแค่เงาไหวๆที่ขมขื่น
มีสายหมอกพร่าเลือนมาเกลื่อนกลืน
ไม่เหมือนฝันถึงคนอื่นที่ชัดเจน
7 มีนาคม 2552 15:39 น.
กระบี่ใบไม้
...เอื้อมมือ...ให้ถึง...ขอบฟ้า...
...ไปหยิบความ...เหว่ว้า...ในห้วงฝัน...
...เอื้อมมือ...ให้ถึงจันทร์...
...โอบความ...คิดถึงนั้น...ในอ้อมใจ...
...ถึงคน ณ ห้วงเวลา...
...ฝากทุกความ...ปรารถนา...ไปกับสายลมพัดไหว...
...อยากบอกเธอ...ห่วงหวง...และห่วงใย...
...ไม่เคยมี...ความห่างไกล...มากั้นกลาง...
7 มีนาคม 2552 15:24 น.
กระบี่ใบไม้
วิบวับแวววาวคล้ายดาวใช่ดาวบนฟ้าไกล
น้ำค้างหยดลูบใจยามหนาว
ฝันฝันแล้วตื่นค่ำคืนเงียบงันดังเหมือนเก่า
เหงาเหงาหัวใจคล้ายหัวใจของเราไม่มี
ใจฉันแตกไปแล้ว ใจฉันแตกสลาย
เป็นแสงแหลกมากมายร้าวดวงฤดี
รักฉันแหลกไปแล้ว รักฉันแหลกสลาย
กลายเป็นแสงหิ่งห้อยมากมายในคืนไม่มีเธอ
วิบวับแวววาวคล้ายดาวใช่ดาวบนฟ้าไกล
น้ำตาใครหยดลงตรงนี้
ฝันฝันแล้วตื่นค่ำคืนเอื้อมมือไม่มี
น้ำค้างมากมีคือน้ำตาของใครสักคน
รักฉันแหลกไปแล้ว รักฉันแหลกสลาย
น้ำค้างหยดมากมายในคืนไม่มีเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
1007
