29 มีนาคม 2552 22:23 น.
กระบี่ใบไม้
ขอให้รักเราหนักแน่นดังแผ่นหิน
ฝังดวงวิญญาณไว้ใต้ภูผา
เพื่อก้าวข้ามเขตคามของน้ำตา
ขอสัญญาด้วยดวงจิตนิจนิรันดร์
จะทำทุกสิ่งนี้เพื่อที่รัก
ขอปกปักด้วยข้อแม้ไม่แปรผัน
ให้หลั่งเลือดและน้ำตาเศร้าจาบัลย์
ไม่ขอปันรักแท้แก่ผู้ใด
ขอให้ฉันรักเธอนี้สุดชีวิต
ไม่ขอคิดหมุนเวียนเปลี่ยนไปไหน
ให้เลือดเนื้อของฉันนั้นเป็นบันได
เพื่อจะรักเธอต่อไป...นิรันดร
26 มีนาคม 2552 21:36 น.
กระบี่ใบไม้
ภาคที่หนึ่ง
ครั้งหนึ่งถึงกาลนานมา ที่บนฟากฟ้า
มีดวงจันทราสองดวง
ใกล้ชิดผูกพันแหนหวง คืนวันผ่านล่วง
จันทร์หญิงจันทร์ชายคู่กัน
เพียงหวังแนบชิดนิจนิรันดร์ ตราบแสงตะวัน
สาดส่องโลกาพร่างพราย
...........................................................
ภาคที่สอง
เมื่อแสงอุ่นมาเยี่ยมกราย จันทร์หญิงงมงาย
ในแสงเจิดจ้าสุรีย์สี
มนต์รักซาบซึ้งตรึงฤดี จันทร์หญิงดวงนี้
เฝ้าตามถามหา...ตะวัน
ทอดทิ้งจันทร์ชายจาบัน ถามหาเพื่อนจันทร์
ที่รักคืนนี้อยู่ที่ไหน
สุดฟ้าสุดดินแสนไกล ตามหาหัวใจ
ถึงในห้วงรักจักรวาล
...........................................................
ภาคที่สาม
จันทร์ชายสุดแสนร้าวราน ดวงใจร้าวฉาน
ระเบิดตนเป็นผงธุลี
ในทุกฟากฟ้าราตรี สาดแสงแห่งตนที่มี
เป็นดวงดาราค้นหาพระจันทร์
...........................................................
ภาคอวสาน
สงสารจันทร์หญิงดวงนั้น รับรู้แสงตะวัน
มิได้สาดส่องเพียงตัวเธอ
สาดแสงสุรีย์เลิศเลอ อบอุ่นเสมอ
แบ่งปันไปทั่วจักรวาล
ในคืนสุดเหงาร้าวราน ณ ราตรีกาล
ใครกันที่รักเราจริง
ค่ำคืนที่ถูกทอดทิ้ง แสงดาวเพริศพริ้ง
ไม่เคยทิ้งจันทร์แม้วันเดียว
20 มีนาคม 2552 16:46 น.
กระบี่ใบไม้
ผวาจิตพิศวงเคยสงสัย
คืนหลับไหลใจ-ไม่ลงคงหลอกหลอน
ลมบางบาง-ข้างระเบียง-คู่เคียงนอน
เศร้าสะท้อนทอดถอนจิตพิศดาร
(พิสมัย)...คล้ายดวงจิตยังคิดถึง
ใครคนหนึ่งเจ้าลาลับไม่กลับบ้าน
ค่ำคืนเหงาเจ้าคงงงหลงการงาน
หลายปีผ่านยิ่งงวยงงหลงงงงัน
ปรัศนีย์ของชีวิต...ซ่อนปริศนา
ใจเหว่ว้าฝังในจิตคิดผกผัน
ใจหนึ่งก็รอเธอกลับนับกัปกัลป์
ใจหนึ่งนั้นหวังใจช่วย...อวยพรเธอ
19 มีนาคม 2552 21:04 น.
กระบี่ใบไม้
หญิงงาม ณ ราตรีกาล ไอหมอกแสนหวาน
ดุจดั่งพิภพมนตรา
หรีดหริ่งเรไรแว่วมา แผ่วเพลงเหว่ว้า
งามงดสุดหล้าฟ้าดิน
สาดแสงจันทร์ส่อง-ดวงจินตน์ ดาราถวิล
จิ้มลิ้มพิมพ์ปภัสร์จรัสพราย
ท่ามกลางแสงจันทร์งมงาย หิ่งห้อยทักทาย
เศร้าซึ้งนึกถึงใครหนอ
ฟากฟ้าคืนฝันจันทร์คลอ แสงดาวตัดพ้อ
แก้มบางอาบคราบน้ำตา
สงสารเจ้าดวงดาริกา สงสารจันทรา
หดหู่ในคืนแสนหวาน
เพียงหวังค่ำคืนยาวนาน เจ้าหญิงรัตติกาล
คนดีอย่าร้องไห้เลย
19 มีนาคม 2552 15:50 น.
กระบี่ใบไม้
อย่าลืมฉันแม้ว่าฉันนั้นไปไหน
หากเมื่อใด ใจฉันแพ้อย่าแปรผัน
อย่าลืมทิ้งคำสัญญาว่ารักกัน
อย่าลืมฉัน ตราบที่ฉัน นั้นยังรอ
อย่าทอดทิ้งฉันไปไหนใจฉันหนาว
ยามปวดร้าวอย่าห่างไกลใจฉันขอ
อย่าลืมฉันเก็บฉันไว้ในใจก็พอ
คนใจท้อรอคำถามเช็ดน้ำตา
อย่าลืมฉันตราบฉันนี้มีชีวิต
ใจดวงนิดหนึ่งดวงนั้นฉันห่วงหา
รักของฉันมีข้อแม้แค่ชีวา
ฉันเกิดมาเพียงแค่หมาย...ได้รักเธอ