7 มีนาคม 2552 15:50 น.
กระบี่ใบไม้
เป็นแค่ผู้ชายในสายหมอก
ที่ถูกหลอกให้รักเพื่อปวดร้าว
ในท่ามกลางความฝันอันยืดยาว
เป็นแค่คนในหมอกหนาวของค่ำคืน
เธอจะฝันถึงคนนี้ที่คืนไหน
คงเห็นแค่เงาไหวๆที่ขมขื่น
มีสายหมอกพร่าเลือนมาเกลื่อนกลืน
ไม่เหมือนฝันถึงคนอื่นที่ชัดเจน
7 มีนาคม 2552 15:39 น.
กระบี่ใบไม้
...เอื้อมมือ...ให้ถึง...ขอบฟ้า...
...ไปหยิบความ...เหว่ว้า...ในห้วงฝัน...
...เอื้อมมือ...ให้ถึงจันทร์...
...โอบความ...คิดถึงนั้น...ในอ้อมใจ...
...ถึงคน ณ ห้วงเวลา...
...ฝากทุกความ...ปรารถนา...ไปกับสายลมพัดไหว...
...อยากบอกเธอ...ห่วงหวง...และห่วงใย...
...ไม่เคยมี...ความห่างไกล...มากั้นกลาง...
7 มีนาคม 2552 15:24 น.
กระบี่ใบไม้
วิบวับแวววาวคล้ายดาวใช่ดาวบนฟ้าไกล
น้ำค้างหยดลูบใจยามหนาว
ฝันฝันแล้วตื่นค่ำคืนเงียบงันดังเหมือนเก่า
เหงาเหงาหัวใจคล้ายหัวใจของเราไม่มี
ใจฉันแตกไปแล้ว ใจฉันแตกสลาย
เป็นแสงแหลกมากมายร้าวดวงฤดี
รักฉันแหลกไปแล้ว รักฉันแหลกสลาย
กลายเป็นแสงหิ่งห้อยมากมายในคืนไม่มีเธอ
วิบวับแวววาวคล้ายดาวใช่ดาวบนฟ้าไกล
น้ำตาใครหยดลงตรงนี้
ฝันฝันแล้วตื่นค่ำคืนเอื้อมมือไม่มี
น้ำค้างมากมีคือน้ำตาของใครสักคน
รักฉันแหลกไปแล้ว รักฉันแหลกสลาย
น้ำค้างหยดมากมายในคืนไม่มีเธอ
7 มีนาคม 2552 09:43 น.
กระบี่ใบไม้
เป็นแค่คนไร้ใจอยู่ในฝัน
ซ่อนในคืนไร้จันทร์ที่อ่อนไหว
ในค่ำคืนไร้จันทร์อันไร้ใจ
แสนร้าวรวดปวดในความทรงจำ
หรือฟ้าซ่อนจันทร์ไว้ในคืนเหงา
ฟ้าจึงเศร้าขมขื่น ณ คืนค่ำ
หรือเธอซ่อนใจไว้ในเงื่อนงำ
หรือฉันซ่อนความเจ็บช้ำไว้กลางใจ
ฟ้าอาจซ่อนเธอไว้ในใจฉัน
เธอเล่าซ่อนความฝันไว้ที่ไหน
ฉันเก็บซ่อนน้ำตาไว้ภายใน
โอบกอดจันทร์ในฝันไว้...ไม่มีเธอ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระบี่ใบไม้
หน้าส่วนตัว
1655
