11 ตุลาคม 2548 15:41 น.
กระบี่เพลย์บอย
กระบี่เดี่ยวเดียวดายในโลกกว้าง
แสนอ้างว้างไร้เจ้าเคล้าเคียงขวัญ
ช่างเหว่ว้าเงียบเหงาไร้เงาจันทร์
โอ้จอมขวัญของพี่อยู่ที่ใด
หากเจ้าเหนื่อยจงพักบ้างน๊ะเจ้า
หากเจ้าเหงาให้เงยหน้ามองฟ้าใส
แสงดาวนั้นคือแสงแห่งแรงใจ
พี่ส่งให้แก้วตาทุกคราคืน
แม้นกายห่างขอดวงใจรู้ไว้ว่า
ทุกทิวาร่ำไหวใจสะอื้น
เฮียยังเป็นคนดีของขวัญยืน
เรื่องสาวอื่นอาจมีบ้างเพราะห่างจันทร์.....
ก็แค่เติมช่องว่างในชีวิต
ไม่เคยคิดติดใจหรือใฝ่ฝัน
ไม่อยากเห็นสาวเก้อเลยเผลอฟัน
ให้รู้ชั้นมิใช่มือกระบี่มาร
เรื่องนอกกายใช่ใจเฮียจะมีสุข
ก็หนุก ๆชั่วครั้ง แค่ทางผ่าน
เมื่อวาน วันนี้ และตลอดกาล
มีโฉมสคราญพระจันทร์เศร้าเป็นเงาใจ
26 กันยายน 2548 17:39 น.
กระบี่เพลย์บอย
ปล่อยหัวใจให้ลอยคว้างไปกลางหาว
ไปถามดาวเห็นจันทราของข้าฯไหม
โฉมสคราญพระจันทร์เศร้าเจ้าหัวใจ
หมวยอยู่ไหนอย่าหลบลี้จากพี่ยา
หมวยของเฮียคงลืมเงาวันเก่าก่อน
เจ้าเคยอ้อนเคล้าเคลียเรียกเฮียจ๋า
ขับกลอนหวาน..รินนารีแดง...สุรา
เสน่หายาใจใต้เงาจันทร์
ชีวิติเฮียนี้หม่นทนอ้างว้าง
ขาดคนข้างเคล้าคลอพะนอฝัน
เหมือนหมั่นโถวไร้ไส้ พี่ไร้จันทร์
เหมือนหมูหันหนังไม่กรอบใครชอบกัน?
แสนอนาถวาสนาชะตาด้อย
โอ้กระบี่เพลย์บอยคอยแต่ฝัน
มัวแต่ชักเงื้อง่าไม่กล้าฟัน
คอยแสงจันทร์เจ้าโลมทาบได้อาบคม
หน้าส่วนตัว
1143
