20 ธันวาคม 2550 20:42 น.
กระถินริมรั้ว
......คืนพิเศษ กลับอ้างว้าง ร้างไร้คู่
เฝ้ามองดู คู่อื่นเขา เศร้านักหนา
ต้องโดดเดี่ยว ซึมเศร้า เหงาอุรา
มองท้องฟ้า ไม่พบเงา เขาบ้างเลย
มีแสงไฟ เสียงเพลง บรรเลงลั่น
กลับหวิวหวั่น ว่างเปล่า จนเหลือเอ่ย
คนพิเศษ กลับไม่มี เหมือนอย่างเคย
ความเหงาเอย เคียงข้างฉัน จนวันตาย.........
18 ธันวาคม 2550 09:39 น.
กระถินริมรั้ว
.......เธอเลี้ยวซ้าย ฉันวนขวา ช่างน่าขัน
จะเจอกัน ได้อย่างไร ให้ฉงน
เพราะเส้นทาง ของสองเรา ช่างวกวน
ดูสับสน ดั่งทางด่วน รบกวนใจ
เธอชอบเที่ยว เฮฮา น่าสนุก
ฉันกลับขลุก กับของเก่า เข้าใจไหม
เธอร้อง Pop ฉันชอบฟัง ทูลทองใจ
เราคงไป ด้วยกันยาก ฝาก......อำลา
18 ธันวาคม 2550 05:51 น.
กระถินริมรั้ว
..........ใยพระพรหม เสแสร้ง ให้แกล้งพบ
มาบรรจบ พบกัน จนหวั่นไหว
แต่ความจริง ทำฉันช้ำ เสียมากมาย
เพราะสุดท้าย ได้แต่จ้อง แอบมองเธอ
ต้องมาอยู่ ใกล้ชิด สนิทสนม
ฉันต้องข่ม ใจเอาไว้ ไม่ให้เผลอ
เตือนตัวเอง อย่าพะวง หลงละเมอ
แค่ชอบเพ้อ ว่าเธอนั่ง อยู่ข้างกาย.........
17 ธันวาคม 2550 14:54 น.
กระถินริมรั้ว
......ทรายสะอาด สวยงาม ในยามนี้
ด้วยเพราะมี น้ำทะเล คอยเห่กล่อม
มีบางครั้ง ทะเลเหงา ทรายเล้าโลม
ทะเลโถม เข้าอ้อมกอด ของผืนทราย
คลื่นลมแรง ปานใด ทรายยังสู้
ยืนหยัดอยู่ คู่กัน ไม่รู้หาย
ทะเลท้อ หรือทุกข์ยาก สักปานใด
โปรดจำไว้ ทรายยังอยู่ คู่ทะเล...............
17 ธันวาคม 2550 08:47 น.
กระถินริมรั้ว
......วันเวลา ผ่านไป ไม่คืนกลับ
ฉันเพียงนับ ช่วงที่ดี มีเธอใกล้
เป็นความสุข ล้ำลึก อยู่ภายใน
คอยย้อนไป คิดถึง ซึ่งวันวาร
แม้นไม่อาจ หวนไป ใจเพียงขอ
อธิษฐาน ต่อเบื้องบน ให้สงสาร
หากสิ้นลม จำเธอได้ ก่อนวายปราน
ทิ้งสังขาร ลาโลกนี้ ไม่มีเธอ...............