31 สิงหาคม 2552 15:38 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในยามใกล้รุ่งเช้า สายหมอกห่อห่มใบไม้ ป่าทั้งป่ายังคงหลับใหล อย่างเงียบงัน มีแต่ป่าไม้แลขุนเขาเรามีกัน
เสียงสอดแทรกเล็กๆของน้ำใสไหลลงลำธาร ช่างเป็นช่วงเวลาที่ปลุกหัวใจให้เต็มตื้นตื่นขึ้นมา ด้วยความพิศวง
เสียงของสายน้ำและลำธารเหมือนเสียงของระบำเริงร่ายอย่างอ่อนหวาน อ่อนช้อยและงดงามผ่านม่านหมอกและป่าไม้ได้อย่างน่าอัศจรรย์น่าค้นหาในพลังธรรมชาติอันเร้นลับ
ช่วงเวลาในยามเช้าที่กลมกล่อมด้วยสรรพ์เสียงรับการผสมผสานของการตื่นและการหลับใหล
ป่าไม้ ขุนเขา สายหมอก ต้นไม้ สายน้ำ ที่อยู่หล่อหลอมรวมตัวบนผืนแผ่นดิน โอบกอดฉันไว้พร้อมแสงด้วยพลังลี้ลับที่ก่อให้เกิดความศรัทธา มอบความสดชื่น มอบความเข้มแข็งและความสุขในสุนทรย์ที่ดิบสดให้ฉันตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
30 สิงหาคม 2552 20:46 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ตอนเด็กๆ ตัวเองเด็กผู้หญิงที่ซุกซน ช่างซักช่างถาม กลับไปอ่านในสมุดบันทึกของพ่อ มีหลายคำถามที่ถามแล้วนึกขำตัวเอง
จนหลายครั้งแอบเอาความคิดในวัยเด็กไม่ถามในกูรูแต่ประทับใจคำตอบคุณคนนี้จริงๆค่ะ ตอบได้ใจได้อารมณ์ กวนชะมัด เลยเพิ่งทราบว่าที่มาของม้านั่งเป็นอย่างนี้เอง
กระต่ายเองเคยไปเที่ยวสวนสาธารณะกับพ่อ สมัยเด็ก ถามว่า เก้าอี้ที่ยาวๆที่วางใต้ต้นไม้เรียกว่าอะไรค่ะ
พ่อตอบว่าม้านั่ง เลยตอบคุณพ่อไปว่า ม้านั่ง งั้นไว้สำหรับม้า หนูเป็นคนนั่งไม่ได้สิ จำได้ว่า พ่อ หัวเราะเสียงดังเลยตอนนั้น เลยมาถามเล่นอีกครั้งมาดูคำตอบของคุณ....คนนี้กันค่ะ....อ่านแล้วหัวเราะไปกับคำตอบ
สมัยเด็ก.. ข้างบ้านเป็นร้านข้าวแกงน่ะครับ..
ทุกๆเช้าอาซิ้มต้องมา ล้างถ้วยล้างชามหั่นผักหั่นหมู แต่เช้า...
ลูกแกสงสารเห็นว่าอาซิ้มแกต้องยืนหลังขดหลังแข็งทำงานทุกเช้า..
วันนั้นผมก้อเลยได้ยินเสียงดังแต่เช้าเลย.. ป๊า ป๊า ตื่น ไปซื้อของกัน...
เวลาผ่านไปได้ซักพัก สองคนก้อกลับมา..
ได้ยินเสียงของลูกพูดว่า ม๊า ม๊า นั่งทำเถอะเดี๋ยวจะเมื่อย....
มา.. มา ม๊ามานั่งเร็ว ม๊านั่งเร็วสิ่..
อย่างงี้นี่เองที่มาของ ม้านั่ง....
เชื่อมั้ยเนีย... หุหุ ^^
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1836
