20 กรกฎาคม 2554 17:04 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ชีวิตของไอ้เบิ้ม(ภาค1)
จากการที่ต้องมาสอนที่เหนือสุดของประเทศ ทำให้ต้องเจอ คนชนเผ่าต่างๆ มีหลากหลายวัฒนธรรม แฝงไปด้วยความซื่อและรอยยิ้ม
ทุกวันจะมีนิสิตที่เป็นชนเผ่า คนหนึ่งเอากระท้อนมาฝากทุกเช้า จากห้าลูกเป็นสิบลูก หลายวันเข้ากระต่ายรู้สึกเกรงใจ เลยบอกกับนิสิตไปว่า กระท้อนเบิ้มหวานดี อาจารย์ฝากซื้อกระท้อนหน่อยน่ะจะกลับบ้านเอาไปฝากเค้าสักห้าสิบลูกนะคะได้ไหม
เบิ้มตอบกลับมาว่า ไม่ได้ครับ
อ้าว...ทำไมไม่ได้คะแล้วทำไมเอามาฝากได้ทุกวันหล่ะ
เจ็บซ้นตีนครับ,,,,
คะ....?
คือมันอย่างนี้ครับครู ก่อนจะเอามาฝากคุณครูผมต้องกระทืบทุกลูกครับมันถึงหวาน ถ้าสิบลูกผมกระทืบไม่ไหวครับ..เจ็บซ้นตีน....
กระต่าย.....?555555555555 นี่แหละชีวิตไอ้เบิ้ม....ยังมีหลายภาคนะคะถ้าสนใจจะกลับมาเล่ากันฟัง
20 กรกฎาคม 2554 12:58 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ช่วงในวันเข้าพรรษาที่ผ่านมาพระนิสิตมจร.ห้องเรียนวัดพะแก้วเชียงรายพร้อมใจกันแต่งเทียนจำนำพรรษาไปถวายที่วัดพระแก้วโดยเดินจากศาลากลางหลังเก่าที่ตั้งของมจร.วัดพระแก้วอย่างพร้อมเพียงทุกชั้นปีพร้อมกับคณาจารย์
เมื่อนำเทียนเข้าไปในโบสถ์วัดพระแก้วแล้วนายกองค์กรนิสิตกล่าวนำโดยมีพระธรรมราชานุวัตร เจ้าคณะภาคหกและเป็นผู้อุปถัมภ์ มจร.ห้องเรียนวัดพระแก้วได้รอรับและกล่าวคำให้โอวาท ในคำกล่าวนั้นแฝงความหมายและให้ข้อคิด
หลวงพ่อได้ให้โอวาทในวันนั้นมีความหมายที่ให้ข้อคิดหลายอย่างจนทำให้ข้าพเจ้าอยากเขียนและนำมาถ่ายทอดตามที่ข้าพเจ้าพอจับใจความได้
หลวงพ่อท่านกล่าวว่า ทุกทีเคยเป็นแต่ผู้รับวันนี้ทุกท่านเป็นผู้ให้ นับว่า เป็นเรื่องดี
ก็เหมือนสมัยก่อนที่เราใช้เทียนพรรษาในการศึกษา ปฏิบัติธรรม นับว่าเป็นสิ่งดีเช่นกันจะเห็นได้ว่าแม้โลกปัจจุบันเป็นโลกวิทยาศาสตร์ มีไฟฟ้าใช้ ก็ยังมีคำเรียกว่า แรงเทียน เช่น 40 แรงเทียน จะเห็นว่าเราเอาของเก่ามาใช้ในการดำเนินชีวิต ให้แสงสว่าง ให้ความอบอุ่น ใช้หุงหาอาหาร แต่นั่นคือแสงสว่างภายนอก ซึ่งต้องมีแสงสว่างภายในด้วยนั่นคือปัญญาประกอบไปด้วยกันจึงจะดี ทรัพย์สิน ไร่นา มักมีคนเป็นเจ้าของจับจอง แต่ทรัพย์สินทางปัญญาไม่มีใครเป็นเจ้าของกว้างใหญ่ไพศาล ยิ่งเรียนมากยิ่งรู้มาก ยิ่งได้มากแสงเทียนก็เปรียบประหนึ่งแสงสว่างทางปัญญา คือ ความรู้ เมื่อมีความรู้ย่อมมีความฉลาดมีปัญญาทั้งในเรื่องรู้กันและรู้แก้ รู้กันคือรู้ทันในสิ่งต่างๆความเป็นไปของโลกซึ่งเราจึงต้องรู้ทั้งกันและแก้ไปพร้อมกัน
ในตอนท้ายด้วยความเมตตาและความเป็นผู้ให้ของพระธรรมราชานุวัตร ท่านได้พูดคุยสนทนาแบบเป็นกันเองว่า ใครถวายอะไรก็ได้อย่างนั้น ในซองปัจจัยเยอะมากเยอะจนปิดซองไม่ลง แต่หลวงพ่อรู้สึกว่า จะมีแต่สีเขียวทั้งนั้น มีพระท่านหนึ่งตอบไปว่า เป็นสีแห่งการรักษาสิ่งแวดล้อม หลวงพ่อท่านตอบกลับมาว่า รักษาสิ่งแวดล้อมเป็นสิ่งดี พูดได้ดี ขอให้ได้ดีน่ะ เรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากพระนิสิตและได้ถวายซองปัจจัยที่พระนิสิตพร้อมใจกันถวายรวมเป็นเงินราวสี่พันกว่าๆคืนให้นายกองค์กรนิสิตไปใช้ในกิจการนิสิตต่อไป
ด้วยลักษณะ มีที่มีความเมตตา บารมี และการเป็นผู้ให้ ทำให้เป็นพระที่น่าเลื่อมใส ศรัทธาของประชาชนชาวเชียงรายและคนทั่วไปเมื่อได้พบเห็น
ดูภาพเพิ่มเติมได้ที่นี่
หมวดหมู่บันทึก: เรื่องทั่วไป
คำสำคัญ (keywords): เข้าพรรษาที่มีความหมายภายใต้คำสอนพระธรรมราชานุวัตร
สัญญาอนุญาต: ซีซี: แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
สร้าง: 20 กรกฎาคม 2554 10:07 แก้ไข: 20 กรกฎาคม 2554 10:33 [ แจ้งไม่เหมาะสม ]
5 มิถุนายน 2554 14:04 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ตั้งแต่วันที่28พฤษภาคม เห็น รุ่นพี่หลายคณะช่วยกันจัดซุ้มตัวเอง ไม่ว่า จะเป็น ซุ้มดอกจำปี ดอกกุหลาบ ดอกแก้ว รวมทั้งซุ้มที่ถามตอบปัญหาธรรมมะ หลายคนช่วยกันเป่าโป่ง บางคณะมีเครื่องเป่า เป่าเสร็จแตกไปบ้างตามอากาศที่ร้อนแรง เพราะวันรับน้องคือวันที่29พฤษภาคม กระต่ายนึกในใจโชคดีแท้เรามีโต๊ะจีนเลี้ยง มีดนตรีคลอเบาๆมีแขกผู้มีเกียรติมาร่วมงานคือนิสิตฆราวาสทุกชั้นปี โดยที่ตัวเองไม่เสียสตางค์ แถมมีพิธีบายศรีสู่ขวัญอีก อะไรจะโชคดีขนาดนั้นเลยต้องปิดห้องสมุดตามเก็บภาพต่างๆเดินขึ้น เดินลง เดินวน เดินเวียน ลงเขา ขึ้นดอย จำปีสี่ห้ารอบเพราะท่านทั้งหลายเล่นตั้งซุ้มตั้งซุ้มรับน้องกันรอบดอย แต่มีความสุขชะมัด ได้เห็นรอยยิ้ม มิตรไมตรีจากรุ่นน้องกับรุ่นพี่ รำวงร้องเพลงลอดซุ้ม อาหารก็อร่อย ที่สำคัญไม่มีเครื่องดื่มแฮลกอฮอล์ ในซุ้มธรรมมะเลยนำล็อตเก็ตพระพุทธเจ้าที่ซื้อมาจากอินเดียและนำไปปฎิบัติธรรมด้วยที่ใต้ต้นโพธิ์พุทธคยาให้รุ่นพี่แจกรุ่นน้องเป็นจำนวนหลายสิบเหรียญแต่ที่อาจารย์กระต่ายเห็นติดกันเองหราบนหน้าอก แหมกระซิบบอกกันสิ...ว่าอยากได้...เดี๊ยวจัดให้ ล้อเล่นคะ ใครได้ก็ดีใจทั้งนั้นสุขทั้งผู้ให้สุขใจทั้งผู้รับ เห็นเค้าแจกหนังสือที่รุ่นพี่เรียนแล้วให้รุ่นน้องใช้ต่อไป เป็นความคิดที่ดีมากทีเดียว
ซุ้มสวยงามต้องซุ้มนี่ สวยทั้งจัด สวยทั้งซุ้ม สวยแบบรุ่นใหญ่ เค้าทำหมวกน่ารักดีคะ มาจากแม่สรวยทั้งห้อง โดยแม่หลวง กระต่ายยังได้หมวกวันเกิดที่แซมดอกกุหลาบสวยงามพร้อมคำอวยพรดีๆในวันเกิดจากแม่หลวงที่เป็นนักศึกษา มีความสุขมาก และชอบมากขอบมากเลยคะ
แต่ซุ้มแรกเป็นซุ้มลงทะเบียนไม่มีโปร่งสักกะใบเลยแซวไป เสียงตะโกน อาจารย์แหงนมองฟ้าข้างบน อยู่บนนั้นคะ เสียงประธานนักศึกษาดังเป็นระยะว่านิสิตใหม่ต้องทำอะไรบ้าง ต้องขอชมคะ ว่าทำงานเก่ง บริหารได้ยอดงานออกมาดีทุกอย่างขอตบมือให้
มีการจับพี่รหัสของตน และให้หากันเอง
ส่วนที่ตอบปัญหาธรรมมะไม่ได้จะได้ ไม้กวาดไปแทน กวาดบริเวณรอบๆอาคารได้ทำความดีไปด้วย
ซุ้มที่ม่วนขนาดยกให้ซุ้มนี้ซุ้มดอกแก้ว ม่วนทั้งเพลง ม่วนทั้งร้อง ม่วนทั้งคนทำท่าทางประกอบเพลง หัวเราะกันน้ำตาเล็ดน้ำตาร่วงมีความสุขกันทั่วหน้า เมื่อเสร็จกิจกรรมซุ้มรับน้องทุกซุ้มนักศึกษาทุกชั้นปีก็ช่วยกันเดินกวาดรอบดอยกันทุกคน แล้วเข้ารับประทานอาหารที่แสนอร่อยจากอำเภอพานต้องยกนิ้วให้เลยว่าถูกแสนถูก อร่อยแสนอร่อย
พอช่วงบ่ายก็เข้าห้องประชุมบายศรีสูขวัญเป็นอันเสร็จพิธี
กระต่ายเลยโชดดีทำเนียนไปว่า เลี้ยงวันเกิดนะคะแต่คนอื่นจัดงาน อาจารย์มั่วๆแจม555555555555
25 มีนาคม 2554 08:45 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เช้านี้ ตื่นมาตั้งแต่เช้า เพื่อติดตามข่าว สารแผ่นดินไหวที่พม่าค่ำวานนี้(๒๔ มีนาคม ๒๕๕๔) เวลาประมาณเกือบ 3 ทุ่ม เป็นเหตุการณ์ที่ผู้เขียนเข้าห้องน้ำกำลังจะอาบน้ำ ปรากฏว่า บ้านสั่นไปหมด ทั้งๆที่เป็นบ้านปูนชั้นเดียว จนต้องวิ่งออกมาดูที่หน้าบ้าน เห็นเพื่อนบ้าน ออกมายืนที่หน้าบ้าน และวิพากษ์วิจารณ์สิ่งที่เกิดขึ้น
เกิดอะไรขึ้นหรือว่าเกิด แผ่นดินไหว เพดาน-หลังคา ส่งเสียงลั่นครวญคราง คิดว่ามันจะถล่มลงมาหรือเปล่า กดโทรศัพท์ ก็ไม่มีสัญญาณ อินเตอร์เน็ตก็ใช้การไม่ได้
หลังจากเหตุการณ์สงบพยายามกดรีโมท เพื่อหาดูข่าวช่องไหนจะออกข่าวแผ่นดินไหวบ้างหรือเปล่า และแล้ว ช่อง9ก็ออก ข่าวด่วน ว่า เมื่อเวลาประมาณ 20.55 น. ของวันที่ 24 มีนาคม เกิดเหตุแผ่นดินไหวขนาด 7 ริคเตอร์ เป็นเวลา 1 นาที โดยศูนย์กลางของแผ่นดินไหวอยู่ใกล้ชายแดนไทย-พม่า ด้านรัฐฉาน ห่างจากเชียงราย111 กิโลเมตร ห่างจากแม่สาย 56 กิโลเมตร แรงสั่นสะเทิอน 10 วินาที รับรู้ได้ถึงอำเภอแม่สาย อำเภอแม่จัน อำเภอแม่ฟ้าหลวง และอำเภอเมืองเชียงราย โดยเฉพาะที่อำเภอแม่สาย ไฟฟ้าดับ สัญญาณโทรศัพท์ขัดข้อง และระหว่างเกิดเหตุแผ่นดินไหว ฝาบ้านของบ้านพักชั้นเดียวของนางหงส์ เวียงคำ ชาวบ้านอ.แม่สาย จ.เชียงราย ได้พังถล่มลงมาทับร่างนางหงส์จนเสียชีวิต
เหตุการณ์ผ่านไปด้วยความนฃวิตกกังวลว่า จะมีอะไรร้ายแรงหรือไม่ ขณะที่กำลังดูข่าวและอ่านข่าวจากอินเตอร์เน็ตอยู่นั้น ปรากฎว่า บ้านมีอาการสั่นไหวอีกครั้ง
นี่หรือที่เขาเรียกว่า "อาฟเตอร์ช็อค"
19 กุมภาพันธ์ 2554 23:38 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เด็กๆหลายคนเข้าวัดปฎิบัติธรรมตามผู้ปกครองมาสวดมนต์ปฎิบัติธรรมที่วัดพระแก้วเมื่อสอบถามไปแล้วบอกว่าผู้ปกครองขอร้องให้มา โรงเรียนให้มา แต่เมื่อมาแล้วรู้สึกชอบและใจเย็นขึ้น นิ่งขึ้น มีสมาธิขึ้นจึงอยากมาอีก
แต่ก็ยังกลุ่มเด็กเยาวชนตั้งแต่ระดับอนุบาล ถึงประถม และมัธยม ชายหญิงหลายคนที่ยังไม่ซึมซับและไม่อยากมาร่วมกิจกรรมอีก ทางห้องเรียนวัดพระแก้วจึงจัดกิจกรรมเดินจาริกบุญที่เชียงแสนตามรอยแสงแห่งธรรมโดยมีสมาชิกสวดมนต์ฎิบัติธรรมวันเสาร์ ประชาชนทั่วไป นิสิตฆราวาสห้องเรียนวัดพระแก้ว และเด็กๆอีกกลุ่มหนึ่งร่วมเดินทางไปครั้งนี้
ข้าพเจ้าเองเลือกที่จะนั่งกับเด็กๆเพื่อจะสังเกตพฤติกรรมและสร้างความคุ้นเคย
สอบถามเด็กหลายคน บอกว่า ถูกบังคับมา ไม่อยากตื่น อยากเล่นเกมส์ บางคนมีจุดประสงค์ต่างไปอีก เมื่อเห็นในถุงเปล้มีกล่องพลาสติกสีขาวไม่มีอะไรในนั้นเมื่อพูดคุยถามว่าเอากล่องพลาสติกมาใส่อะไรคะลูก
ผมเอามาใส่ดินหรือหาหนอนตัวสีขาวในดินไปเพาะเลี้ยงให้เป็นด้วงครับ
เหรอคะ...ด้วงนี่ที่โรงเรียนนิยมเลี้ยงกันหรือ แล้วหามายังไง ซื้อมาตัวเท่าไรลูก
ที่ห้องมีผมเลี้ยงคนเดียว ตัวละสิบกว่าบาทครับ...เป็นตัวหนอนแล้วต้องหาดินให้กินโดยต้องร่อนเอาแต่ดินที่ละเอียด
เออ..ดีแฮะ...ดีกว่าเลี้ยงสุนัขอีกคะ... ครูกระต่ายว่าไม่เปลืองเงินด้วย ไม่ต้องเสียเงินค่าอาหาร นึกชมผู้ปกครองในใจว่า...เอาใจใส่และเข้าใจลูกดีจังเพราะเห็นหนังอ่านหนังสือเกี่ยวกับด้วงเป็นเล่ม ทำให้เด็กละเอียดอ่อนและรักสัตว์ฝึกให้เป็นคนอ่อนโยน
หันไปอีกข้าง เด็กชายตัวน้อยๆหลายคนนั่งมุงอ่านการ์ตูน
ครูกระต่ายขอดูด้วยคนสิ...ในการ์ตูนนั้นเป็นเรื่องการต่อสู้แต่จะสอนคำศัพย์ภาษาอังกฤษแทรกสอนอยู่เมื่อจบเป็นตอนๆ
นี่ก็น่ารักคะ..แสดงว่าผู้ปกครองใส่ใจและดูแล้วว่าในการ์ตูนอย่างน้อยก็ได้รู้ศัพย์ภาษาอังกฤษ
แต่นั่งอ่านหนังสือเวลารถวิ่งนี่เสียสายตาดูรูปกันดีกว่าคะ
ทีนี้หันมาถามเด็กชายตัวน้อยๆที่นั่งข้างๆ อีกคน มาเดินเพื่ออะไรลูก
เดินเพื่อแม่ครับ ฉลาดตอบจริงคนนี้
เมื่อรถจอดเจอแม่เท่านั่นแหละ คนนี้หายคนแรก ไปอยู่กับแม่สะงั๊นไม่มาหาคุณครูกระต่ายอีกเลย
เมื่อเดินไปตามจุดต่างๆถึงเจอกันถามเจ้าตัวเล็กอีกที
ไหนมาบอกว่าเดินเพื่อแม่ไงลูก ..แล้วทำไมไม่ไปกับกลุ่มเด็กๆด้วยกันครับ
หนูเปลี่ยนแล้ว เป็นเดินกับแม่ ข้าพเจ้าเองต้องหัวเราะและยิ้มกับความฉลาดของเด็กคนนี้
แล้วอยากให้แม่เป็นอะไรครับ
เป็นนางยักษ์....อ้าวทำไมลูก...งงไปเลยคะ..คนถาม
ถ้าเป็นนางยักษ์ก็ยังดุ คอยสอน คอยดูลูกได้
แต่ถ้าเป็นนางฟ้า แม่ต้องอยู่บนสวรรค์หนูไม่ได้อยู่กับแม่
น่ารักจริงๆคะเด็กๆ
เมื่อรวมกลุ่มได้แล้วมีเด็กประมาณ20คน พระนิสิต5รูป และครูกระต่ายอีกหนึ่ง
ร่วมกับรับผิดชอบแยกกลุ่มเด็กไปจากผู้ใหญ่ แรกๆๆก็ไม่นิ่งกันคะ คุย วิ่งบ้างยืนบ้างเมื่อสร้างความคุ้นเคยแล้วกิจกรรมแรกคือให้เก็บใบไม้มาคนละใบถามที่ตัวเองชอบ
แล้วให้มาบอกทีละคนบอกว่าเลือกใบนี้เพราะอะไร
เด็กผู้หญิงจะเลือกใบเรียบๆไปไม่มีลวดลาย สีเขียว.ใบอ่อนๆบอกว่า สวยดี ดูแล้วสบายตาก็เลยอธิบายเพิ่มเติมไปว่า คล้าย ลูกๆไงคะ ที่เรียบร้อย ว่าง่าย พูดจาไพเราะ ใครเห็นใครก็ชอบ อยู่ใกล้แล้วสบายตาสบายใจและหนูยังเด็กๆเลยสดใสสีอ่อนๆเหมือนใบไม้สีเขียว
มีเด็กผู้ชายที่อายูโตขึ้นมาจะเลือกใบไม้ที่ใหญ่ๆสีเหลืองบอกว่าชอบสี
เลยอธิบายเพิ่มเติมว่าเห็นใบคะเมื่อเราเด็กๆก็เหมือนใบไม้อ่อนๆสีเขียวสดใสแต่เมื่อเราแก่ตัวลงก็เหมือนใบไม้ที่แห้งกรอบจนเหลืองถูกนิดเดียวก็หล่นแตกกระจาย
เหมือนผู้ปกครองเราไงลูกถ้าเราพูดเพราะๆด้วยไม่ดื้อ คุณพ่อคุณแม่เราก็จะสดชื่นและมีความสุข เราจึงต้องรู้จักระวังและสำรวมทั้งคำพูดและการกระทำ
มีคนเดียวในกลุ่มเลือกใบไม้ไม่เหมือนใคร เลือกที่มีลวดลาย สีจุดสีดำ สีเหลือง บอกว่าเลือกพอมีหลายสีดีดูแล้วมีอะไรมีสีสันยุ่งไปหมด
เหรอคะ..เหมือนหนูไงลูกที่วุ่นวาย วิ่งไปวิ่งมาไปอยู่สุข
ก็ผมไปอยากมาถูกบังคับให้มา อยากเล่นเกมส์อยู่บ้าน
แล้วตอนนี้เราอยู่ไหน มีเกมส์ให้เล่นไหม กลับก็ไม่ได้
เอาไปวางที่หัวใจสิ มีความสุขไหมเอ่ย เมื่อเราไม่ยอมรับว่ามาทำอะไร
หลายเลียงตอบ ไม่มีเลย
นั่นไงคะทีนี้ลองคิดกันไหมน่ะ เราจะร่วมผจญภัยกันแต่เป็นการผจญภัยอย่างเราตามรอยแสงแห่งธรรมดูรอบตัวสิคะ...เห็นไหมผู้ใหญ่เสียงดังไหม
ลูกๆทำได้ไหม....หลายคนทำได้คะแต่ก็มีอีกสี่ห้าคนส่วนมากเป็นเด็กผู้ชายที่ยังทำตามบ้างไม่ทำบ้าง
พระนิสิตเตรียมกิจกรรมมาให้เด็กๆเล่นกัน
อย่างแรก เขียนชื่อเล่นตัวเองลงในใบรายชื่อที่ในมาและใส่ซองพลาสติกติดไว้ที่เสื้อตัวเอง
ต่อไปในแต่ละจุดจะให้เขียนชื่อสถานที่ที่ผ่านว่าพระธาตุอะไรบ้างโดยทำไปแผนที่มาให้และสติกเกอร์ติดตามจุด
แบ่งกลุ่มให้ดูแลกัน
เพื่อเห็นเด็กๆจะเบื่อก็แทรกด้วยการเล่นเกมส์เพื่อให้อยู่กับสติ
และเริ่มสอนกราบพระอย่างถูกวิธีโดยให้เด็กๆทำกันเองและเมื่อหลายจุดก็เริ่มทำพร้อมเพียงและสวยงาม
จุดสุดท้าย ให้วาดรูปตามจินตนาการหรือ พระธาตุที่ตัวเองเดินผ่านมา
มีเด็กผู้ชายคนเดียวกับที่เลือกใบไม้ที่มีสีสันและไม่มีสุขนั่งวาดนิ่งเลยจุดนี้
วาดเป็นสี่เหลี่ยมหลายอันซ้อนๆกันและจุดตรงกลาง
ไม่เหมือนใครอีกแล้ว...
วาดอะไรคะลูก...ผมวาดมองจากบนฟ้าเป็นชั้นๆครับจุดกลางๆน่ะยอดพระธาตุ
เลยต้องตัดสินให้รางวัลที่สามในเรื่องความคิด
เด็กๆเริ่มนิ่งขึ้นเริ่มเรียนรู้ เริ่ม คุ้นเคย เลยสอนการนั่งสมาธิแบง่ายให้ๆทีนี้ได้ผลคะยอมทำตามแบบเต็มใจ
ที่ได้ผลระดับดีต้องยกความดีให้พระนิสิตคะที่ช่วยกันดูแล และเตรียมกิจกรรม เอาใจใส่เป็นอย่างดี
ครูกระต่ายมอบของที่ระลึกเพื่อให้เด็กๆเพื่ออย่างน้อยก็ให้เด็กคิดว่าได้มาร่วมกิจกรรมครั้งนี้และอาจจะมาเจอกันอีก
พระนิสิตตรียมของรางวัลที่หนึ่งที่สอง ที่สามมาให้ เจ้าเด็กคนนี้อีกแล้วได้ที่สามแกะของขวัญก่อนใคร
เป็นขนมหมดในนั้น อ้าวคุณครูกระต่ายผมให้ครับ
หนูเก็บไว้กินสิคะ ขอบคุณคะ
ที่ให้เพราะผมไม่ชอบอันนี้ครับ...มันไม่มีไส้...
แหม...เหตุผลชัดเจน...
นี่แหละคะเด็กๆอย่างน้อย...ก็ทำให้เรามีความสุข เมื่อนึกถึง เห็นภาพตอนที่เด็กๆผู้หญิงช่วยอาสาถือของ แบ่งขนมให้ เห็นรอยยิ้ม เห็นความสุขจากการพูดคุยต้องขอบคุณเด็กๆทุกคนคะที่มอบความสุขให้
กระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1670
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
