25 ตุลาคม 2555 13:36 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
หวังว่าความคิดถึงจักสอนให้เหี้ยมหาญ
จะรู้จักเก็บไว้ดังใจหมาย
แม้ความรักหักห่างร้างแรมไกล
แต่ในความห่วงใยยังไม่คลาย
หวังว่าหวังที่หวัง จะยังไหว
หวังหัวใจ ยังเข้าใจในความหมาย
หวังรู้สึก จะรู้สึก ไม่นึกคลาย
หวังจะได้พบกันวันฟ้างาม
เมื่อยังมีหวัง ก็มีหวัง
การรอคอยเหมือนพลังเฝ้ารอถาม
ข้ามเส้นโค้งขอบฟ้าที่งดงาม
หรือว่าความ รักแท้ ไม่แม้มี
ฤา เป็นเพียงสิ่งสมมุติที่หยุดทัก
เหมือนผีเสื้อบินทักหลงแสงสี
ทุกๆห้วงช่วงเสี้ยวเศษนาที
มิอาจหยุดสักนาที ที่รักเธอ
หวังจักสอนหัวใจให้เหี้ยมหาญ
ตั้งเป็นแน่วแน่ปฎิธานกังวานไหว
ว่าจะรัก จะรอ เช่นนี้ เสมอไป
จนลมหายใจสุดท้าย...รอเธอทั้งน้ำตา