8 กันยายน 2553 08:45 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เมื่อนาทีสุดท้ายถึงไขว่คว้า
ศีลภาวนาหรือไรก่อนกายดับ
สมาธิสังขารก่อนร่างลับ
เพื่อน้อมคำนับ-รอยธรรมนำทางไป
ใกล้เวลาปลายทางจึงค้นคว้า
มองเมียงหาทางสงบพบสิ่งใหม่
สังขารเริ่มผุกร่อนเช่นขอนไม้
เหมือนซากศพใกล้ตายเมื่อใครพบ
สัจธรรมแฝงมากมายในชีวิต
เพียงอุทิศทางสว่างอย่างสงบ
เดินสายกลางความพอดีพอให้ครบ
อย่ายึดติดเรื่องบวก-ลบโลกมายา
เกิดและดับแต่กายใช่ตัวเรา
แค่รูปเงาปรุงหลอมเสน่หา
มองรู้ปัจจุบัน-เท่าทันเวลา
วิปํสสนากรรมฐานพลันได้พบ
7 กันยายน 2553 12:11 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
แห้งหายไม่เข้าใจ
เป็นเพราะใครทำให้เป็น
แววตาเริ่มเยือกเย็น
เสียงหัวใจเริ่มยืนยัน
อยู่ไกลสุดขอบฟ้า
มีภูผามาขวางกั้น
ทะเลกว้างอ้างว้างหวั่น
คล้ายดวงจิตไม่ติดกาย
มดกัดเคยบวมเจ็บ
ถูกปลายเล็บแทบวางวาย
มีแผลร้องวี๊ดว๊าย
แต่กลับกลายไยนั่งมอง
ฉันเป็นอะไรไปกันนี่
ไร้ชีวีเหมือนใครผอง
ปวดเจ็บเลือดรินนอง
ปล่อยน้ำตาไหลร่วงริน
หรือเป็นคนไร้ใจ
ทำอะไรไม่สนสิ้น
เจ็บปวดจนชาชิน
อยากลืมสิ้นจึงไร้ใจ
ตื่นเถิดหัวใจหิน
ตื่นมายินเหตุไฉน
ตื่นเถิดสิ่งข้างใน
จงตื่นใจมาเป็นคน
มาเป็นหัวใจที่อ่อนนุ่ม
มีน้ำชุ่มหล่อเลี้ยงตน
มีรักคอยรินล้น
มีน้ำตาสามัญชน
เมื่อเป็นคนจงมีใจ
เมื่อมีใจจงเป็นคน
เหตุใดจึงลืมตน
มาเป็นคนไร้หัวใจ
2 กันยายน 2553 00:34 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ยังงดงามอยู่ในความรู้สึก
ในความหมายลึกลึกคือความหมาย
ในรอยยิ้มสดใสแย้มทักทาย
อุ่นอิ่มสายไมตรีมีสัมพันธ์
รอยยิ้มใสเด็กน้อยคอยแต้มแต่ง
มิแอบแฝงสิ่งใดใจสุขสันต์
มืออ่อนนุ่มเอื้อเฟื้อเพื่อแบ่งปัน
ร่วมสร้างสรรสิ่งงดงามตามหัวใจ
เมื่อเติบใหญ่เหตุไฉนไยจึงเปลี่ยน
สิ่งที่เพียรสั่งสอนหายไปไหน
เพื่ออำนาจวาดหวังช่างปะไร
ทำร้ายใครที่ขวางทางเดินเรา
โลกจะสวยด้วยผู้ใหญ่มิใช่หรือ
ให้โลกลือปรากฎแก่ใครเขา
เป็นตัวอย่างแก่เด็กน้อยคอยดูเอา
ทำทุกอย่างทันเท่าด้วยเมตตา
ด้วยซื่อตรงมั่นคงต่อหน้าที่
เป็นคนดี-ศักดิ์ศรีวงษ์สง่า
มีคุณธรรมน้อมนำจริยา
มีวาจานอบน้อมและถ่อมตน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1826
