31 สิงหาคม 2553 21:44 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ท้องฟ้าค่ำคืนนี้สวยจัง
ต้องแอบยิ้มทุกครั้งเมื่อมองฟ้า
ใต้แสงดาวกระพริบระยิบตา
มามอบความห่วงหาผ่านฟ้าไกล
ใต้ค่ำคืนแสงจันทร์ที่ผุดพราว
ท่ามราตรีที่ทอดยาววันสดใส
มาเห่กล่อมมนตราจากหัวใจ
แวะวางดวงดอกไม้ใกล้ที่นอน
มอบเมฆขาวเป็นผ้าห่มให้อบอุ่น
มอบสายลมพลิ้วละมุนหนุนแทนหมอน
ใต้อ้อมกอดของฟ้าหลับตานอน
ให้คุณหายร้าวรอนและเศร้าใจ
หลับตาลงเถิดหนาคนดี
ฉันยังคงอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
ยามที่คุณเงียบเหงาไม่มีใคร
ฉันยังห่วงใยและอาทร
25 สิงหาคม 2553 23:56 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในสายฝนเสียงพิณเพลงบรรเลงแว่ว
กระซิบแผ่วแว่วเสียงได้ยินไหม
มวลพฤกษาเอนไหวอ่อนโยนกิ่งไกว
เสียงเพลงใสไพเราะเสนาะครวญ
ฟังสิฟังพิณเพลงบรรเลงซึ้ง
แฝงถ้อยคำรำพึงกึ่งกำสรวล
คนเคยรักจำพรากจากเนื้อนวล
หวานรัญจวนหวนไห้ในนิทรา
เพลงพิณคลอยามคืนค่ำใครเคยกล่อม
กลางหมู่ดาวที่รายล้อมรอบภูผา
เคยหนุนตักจุมพิตแก้ม-กอดตลอดมา
เหลือน้ำตากับพิณแทบสิ้นใจ
คงเหลือแค่ความทรงจำในวันเก่า
อย่างเงียบเหงาระทมตรมหมองไหม้
ในเพลงพิณมีน้ำตาความอาลัย
คนเล่นหาย-คนรอเศร้าร้าวระทม
25 สิงหาคม 2553 13:10 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เหนื่อยกับการเดินทางอยากวางพัก
วางภาระที่หน่วงหนักบนทางฝัน
นัยต์ตาหลับดับแล้วดวงชีวัน
สิ้นสุดความแปรผันวันเวลา
ให้ผืนดินกลบหน้าเมื่อลาจาก
หมดเคราะห์กรรมลำบากซ้ำซากค่า
แม้สมบัติเคยติดกายหลายราคา
ตายแล้วมีราคาค่าอันใด
หมดล้าไร้เรี่ยวแรงแข่งขันต่อ
มานอนรอฟังเพลงเพราะเสนาะใส
เพลงสวดมนต์ธรรมวจนะจรรโลงใจ
เหลือสิ่งใดในชีวิตวิจิตรกาล
สิ้นสุดแล้วการเดินทางของชีวิต
จึงนอนพักหยุดสืบคิดประดิษฐาน
ปล่อยชีวิตให้หยุดพักตามหลักการ
เหลือตำนานที่ร่วงหล่น...คนตายแล้ว...
24 สิงหาคม 2553 11:05 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ใครสักคนคือทุกอย่างความรู้สึก
ใครสักคนในส่วนลึกยังห่วงหา
ใครสักคนคือความฝันวันเวลา
ใครสักคนรู้คุณค่าที่รักเป็น
ใครสักคนเหมือนแสงทองส่องขอบฟ้า
ใครสักคนที่สายตามองมาเห็น
ใครสักคนเหมือนสายน้ำไหลฉ่ำเย็น
ใครสักคนอาจเป็นเปลวไฟที่ร้อนแรง
แค่มองหาใครสักคนบนห้วงฟ้า
แอบวอนดวงดาราที่วับวาวสกาวแสง
มอบใครสักคนให้ฉันยามอ่อนแรง
ให้เข็มแข็งดุจดั่งดวงตะวัน
ใครสักคนอยู่ไหนในโลกหล้า
หรือเพียงว่ามีแต่ในความฝัน
ใครคนนั้นอยู่ไหนไม่สำคัญ
ขอเพียงมีแต่ฉันเท่านั้นพอ
17 สิงหาคม 2553 22:42 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในมิติแห่งฝันของวันนี้
คงเป็นที่ชีวิตความหมาย
จึงวาดภาพผ่านฟ้าพรรณราย
เติมสีสันหลายหลายในวันรุ่ง...ของพรุ่งนี้....
เช้าวันนี้ในม่านฝนที่หล่นพร่ำ
ดอกดวงไม้เริงระบำหลากหลายสี
หอมรัญจวนอวลอบดอกจำปี
มวลผีเสื้อมากมียิ้มทักทาย
นั่งจิบดื่มกาแฟกลิ่นหอมกรุ่น
เห็นเบอร์คุ้นคนรอจากปลายสาย
พอกดรับเสียงสุภาพแว่วทักทาย
เช้านี้มีความหมายอารมณ์ดี
แค่มอบสิ่งที่ดีให้กันวันละครั้ง
เหมือนเติมต่อสร้างพลังได้ทุกที
มอบความรักเป็นพลังความหวังดี
ความสุขหาง่ายได้เท่านี้....ถ้าพอใจ....
ในมิติแห่งฝันที่สรรสร้าง
บนเส้นทางควรรู้ว่าอยู่ไหน
มองชีวิตให้รู้เห็น-เช่นและเป็นไป
เพราะทุกสิ่งล้วนเปลี่ยนไปอนัตตา
หน้าส่วนตัว
1787
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
