30 พฤษภาคม 2551 14:02 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
วันนี้ฉันมีห่วงแสนหน่วงหนัก
ห่วงของรักที่มากมายมีหลายอย่าง
ห่วงกระเป๋าสิ้นเดือนดันทรัพย์จาง
ห่วงท้องว่างพุงแบนแฟบแอบหิวโซ
แถมห่วงหาอาลัยใครคนหนึ่ง
ภาพยังซึ้งฝังจิตคิดโมโห
มาขโมยทำไมเงินก้อนโต
ฝากข้อความอวดโอ่มาโชว์เรา
แค่หยิบยืมหมุนก่อนเดือดร้อนหนัก
เพราะว่ารักเลยไม่พลาดแม้ขลาดเขลา
เดินกระหยิ่มยิ้มยั่วย่องเบาเบา
เดี๊ยวคืนเราถ้าไม่ตายคงได้คืน
แล้วมีห่วงอีกคราตามมาติด
ห่วงชีวิตคิดว่าคงต้องฝืน
หิวแค่ไหนต้องยอมทนกล้ำกลืน
ไม่งั้นยื่นยานรอบขอบสะเอว
โอ้ว่าหนอเกิดมามีแต่ห่วง
ห่วงคำลวงหลงเชื่อโดดปากเหว
ห่วงกลัวเจอะผู้ชายสันดานเลว
เหมือนมีเปลวไฟร้อนผ่อนความตาย
ห่วงสุดท้ายคือห่วงหาพาให้หึง
จึงปั่นปึ่งแสนงอนซ่อนความหมาย
แต่ที่ห่วงหนักหนาเวลาตาย
ไม่มีหมอนสองใบแนบกายเอย
30 พฤษภาคม 2551 07:57 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
แสงแดดอ่อนแย้มรับอรุณยิ้ม
พื้นยอดหญ้าเอมอิ่มปริ่มน้ำค้าง
มวลเมฆขาวอาบอวลเนื้อนวลปราง
พรายสะพร่างเก็จพราวราวกลางวัน
ทุกวันคืนพ้นผ่านบันดาลพบ
ดั่งประสบวิมานผ่านความฝัน
ดวงดอกไม้ผลิรอล้อตะวัน
หลากสีสันผ่านฟ้าทะเลดาว
ผ่านเส้นสายพริ้มพรายในวันรุ่ง
แสงสีรุ้งทอทาบอาบเมฆขาว
เหมือนมอบร้อยใยรักพักสักคราว
หลายเรื่องราวเหนื่อยนักแวะพักล้า
ให้ธรรมชาติรักษาคราทนทุกข์
มาปลอบปลุกกล่อมขวัญสู้วันหน้า
แล้วสู้ต่ออย่าท้อต่อชะตา
ธรรมชาติรักษาใจหายสักวัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1185
