13 พฤศจิกายน 2549 17:13 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
..***..***....
ตอนนี้ฉันต้องทำงานหนัก
ไม่ได้พักหัวใจให้เหว่หว้า
อ่านตำราเป็นเพื่อนทุกครั้งครา
ได้แค่สี่ห้าหน้าแทบบ้าตาย.....
.....*....*......
พอเริ่มอ่านหัวใจให้โทรมทรุด
เพราะไม่หยุดคิดถึงจึงไม่ไหว
เจ้าหัวใจไยสั่นฝันไปไกล
เพราะอะไรจึงโหยหาทุกนาที....
.....*.....*.....
จึงขอตัวออกจากห้องประชุม
เดินดุ่มดุ่มรีบไปให้เร็วรี่
รถไอติมอยู่นั่นโปรดจอดที
ซื้อสามรสสามสีมีไหมเธอ....*
.....*.....*.....
ก็ฉันหิวไอติมจนตาลาย
ถ้าปวดกบาลกินทันใดหายเสมอ
ยิ่งไอติมรสวนิลายิ่งอยากเจอ
กินหน่อยเหอะ...ไอติมจ๋า....มาเร็วไว...*
11 พฤศจิกายน 2549 16:55 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ไม่เคยสักนิดไม่คิดถึง
ยังคำนึงวันเก่าเราไม่หาย
แม้ผืนฟ้าขวางกั้นเราเพียงกาย
แต่สายใยมิคลายแม้ไกลตา
เสียงสีซอยังเสนาะเพราะข้างหู
ยังซึ้งอยู่ห้วงฤทัยไยสเน่หา
ฟังเพลงหวานออดอ้อนก่อนนิทรา
ทุกทิวาราตรีเคยมีกัน
ในร้อยรสบทกวีที่เคยเขียน
ยังวนเวียนอยู่ในหัวใจฉัน
บทประพันธ์พลิ้วหวานผ่านคืนวัน
อยู่เนิ่นนานมิเลือนเหมือนเวลา
ยังคงรอตรงนี้ณ.ที่เก่า
ที่สองเราผูกพันธ์เฝ้าฝันหา
ถึงอยู่ห่างเพียงกายใช่ร้างลา
บอกกลับมาบทเพลงเรายังเฝ้าฟัง
6 พฤศจิกายน 2549 20:01 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
หมอกขาวพราวพร่างกลางป่า
ยอดหญ้าชุ่มฉ่ำน้ำค้าง
หอมกลิ่นไอฝนจางจาง
ทิวสนสล้างครรลอง
เย็นใจเย็นกายได้เห็น
ไอเย็นระเรื่อยลอยล่อง
รอเพียงลำแสงสีทอง
ตะวันสาดส่องหมอกจาง
ลมหนาวพัดพาความเหงา
เหมือนเรารู้สึกอ้างว้าง
ทอดทิ้งไร้คนเคียงข้าง
หนาวอย่างรวดร้าวที่ใจ
เย็นใจเย็นกายหนาวเหน็บ
หนาวเจ็บซุกซ่อนหม่นไหม้
รักเราปองร้างห่างไกล
หนาวเหน็บเจ็บในเดียวดาย
4 พฤศจิกายน 2549 15:45 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
จันทร์เอ๋ยจันทร์เพ็ญ
ลอยเด่นเดือนสิบสอง
สองตลิ่งน้ำนอง
ไทยผองสุขอุรา
ลอยเอ๋ยลอยกระทง
ลอยลงคงคา
หลากหลายนานา
ดาษดาชีวี
หลากสีแตกต่าง
มาสร้างวิถี
ตั้งหวังต่างมี
ส่องสีประกาย
อนิษฐานด้วยใจ
คว้าไขว่เป้าหมาย
ปล่อยลงลอยไป
จุดหมายปลายทาง
กระทงน้อยใหญ่
ลอยไปน้ำพร่าง
สำแดงปล่อยวาง
พึ่งทางอิสรา
พรุ่งนี้แล้วหนอ
ที่ขอดั่งหา
หลั่งแม่คงคา
ล้างคาวในที
กระเอ๋ยกระทง
ลอยลงวิถี
รุ่งขึ้นอีกที
คงคาใสพราว
2 พฤศจิกายน 2549 20:59 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
กระโปรงทุกตัวมีรอยหมากฝรั่ง
ซื้อปากกากี่ครั้งไม่ได้ใช้
กระเป๋าสตางค์ของฉันเธอยืมไป
รถคันใหม่ก็หายไม่คืนมา
เวลาเหงาเธอมาอย่างเงียบเงียบ
มาดแสนเฉียบปีนหน้าต่างเข้ามาหา
แถมเก็บกวาดให้เรียบร้อยสะอาดตา
ด้วยทีท่าแบบผู้ดีย่องเบาเบา
ก็เข้าใจน่ะ....ว่าเธอคงขัดสน
เลยต้องปล้นของฉันไปขายเขา
ขอร้องทีเพื่อนอย่างนี้...ฉันไม่เอา...
ต้องนั่งเศร้าเพราะเธอ...แอบเข้ามา.....
พ่อเพื่อนซี้คนดี....อย่ามาทัก
ไม่ต้องรักและคิดถึงจึงมาหา
ไปให้ไกลอย่าคืนกลับจงลับลา
ไปข้างหน้า.....เปลี่ยนบ้านใหม่.....ได้ไหมเธอ....
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
913
