22 กุมภาพันธ์ 2550 01:08 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
คิดถึงคุณจัง
คิดถึงคุณทุกครั้งที่นั่งมองฟ้า
วานแสงดาวสื่อแทนสายตา
ผ่านห้วงกาลเวลามอบไป
คิดถึงคุณจัง
คุณคงยังไม่นอนใช่ไหม
ทำอะไรอยู่จ๊ะคนไกล
อ่านตำราหรือปล่อยใจคิดถึงกัน
ฉันกำลังจะเข้านอน
เลยคิดถึงคุณก่อนนอนฝัน
ผ่านฝากฟ้าราตรีแสงจันทร์
ขอให้คุณหลับฝันเหมือนฉันคิดถึงคุณ
ห่มผ้าด้วยน่ะคนดี
ในค่ำคืนวันนี้จะได้อบอุ่น
น้ำค้างกรุ่นกลิ่นกายหอมละมุ่น
ถ้าอยู่ในอ้อมกอดคุณฉันหลับฝันดี
20 กุมภาพันธ์ 2550 21:29 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ออกจากกรุงมุ่งสู่เนินภูผา
ทางข้างหน้าท้าทายมุ่งหมายฝัน
ผ่านทิวทุ่งธารใสดวงตะวัน
อยากฝ่าฟันจุดหมายสู่ปลายทาง
อีกมุมหนึ่งซึ่งไกลจากเมืองหลวง
เมืองคนลวงหลบลี้อยากหนีห่าง
หวังธรรมชาติช่วยชะ-ชำระล้าง
สิ่งบางอย่างซ่อนในใจร้าวรอน
จึงดั้นด้นมาไกลถึงที่นี่
แสงรวีแผดเผาแสนเร่าร้อน
ผ่านดงไผ่กลางป่าพนาดร
แห้งแล้งเพราะไฟฟอนหรือมือใคร
แต่ต่อเมื่อเดินทางผ่านซอกหิน
ชุ่มชื้นดินดื่มด่ำเกินสิ่งไหน
ธรรมชาติงดงามกลางพงไพร
มาห่มให้หัวใจหายเศร้าที
เพราะอยากทิ้งความหลังที่ฝังกรีด
รอยอดีตทิ้งไว้อยู่ที่นี่
รอยเยื่อใยฝังกลบปฐพี
ต่อแต่นี้คงไม่มีรอยน้ำตา
เพราะหัวใจทุกข์ทนมานานเนิ่น
ต้องเผชิญทุกข์ซ้อนซ่อนปัญหา
แทบหมดทางห่างหายใครเยียวยา
ดั้นด้นมาใช้ผืนป่ารักษาใจ
15 กุมภาพันธ์ 2550 02:01 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ส่งความรักทักทายผ่านฟ้ากว้าง
วอนก้อนเมฆเป็นสื่อกลางส่งมอบให้
ฝากสายลมพรมพร่างที่กลางใจ
ฝากผ่านน้ำทะเลใสใส่แจกัน
ส่งผ่านความเหงาเข้าทักทาย
สื่อความหมายถ้อยคำแทนของขวัญ
ตะวันลับทิวไม้เหลือเพียงจันทร์
ตัวแปรที่สำคัญคือหัวใจ
ขอเพียงรักมั่นคงกันเสียอย่าง
แม้ไกลห่างไม่สร้างความหวั่นไหว
ขอน้อยนิดแค่เศษเสี้ยวของหัวใจ
มอบอุ่นไออบอุ่นกรุ่นรักเรา
ในคืนเหงาว่างเปล่าและเหว่ว้า
ห้วงเวลาแปรผันผ่านคืนเหงา
แค่มีคุณเคียงกายคล้ายเพียงเงา
ลบรอยเศร้าห่างหายจากใจที
เพียงแต่รอมีไหมใครคนนั้น
หรือแค่ฝันหลับตื่นแค่คืนนี้
วานท้องฟ้าดวงดาวบอกเขาที
ว่าหัวใจดวงนี้หวังให้ใครเยียวยา
14 กุมภาพันธ์ 2550 03:06 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เหม่อมองดาวเดียวดายใต้ฟากฟ้า
วอนจันทรานำรักฝากถึงเขา
กระซิบเตือนข้างหูเพียงเบาเบา
ใครที่เหงาฝากให้ใจสั่งมา
สำหรับคนที่ไกลสุดขั้วโลก
ปักธงรักพัดโบกเส้นขอบฟ้า
ให้มีสุขในรักทุกเวลา
แม้หลับตาสดชื่นทุกคืนวัน
วอนพระจันทร์ฝากไปให้อีกนิด
ใครที่คิดมีรักมีความฝัน
ให้ดวงดาวกระพริบแสงมอบให้กัน
ความสุขสันต์จงประสบพบโชดดี
แต่ตัวฉันเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง
ความอ้างว้างเป็นเพื่อนเยือนทุกที่
ความเงียบเหงาเป็นเพื่อนที่ภักดี
ยามราตรีเร้นหายใต้เงาจันทร์
31 มกราคม 2550 00:09 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
รวมตัวกันเมื่อไรโคตรสุดซ่า
โหดมันฮาทั้งบ้าและติ๊งต๊อง
ทำอะไรแกล้งไม่รู้แสนช่ำชอง
ถ้านายจ้องทำงานอย่างคล่องตัว
บางทีงานเยอะขึ้นมากทุกวัน
รวมหัวกันโง่เข้าไว้นายปวดหัว
ขืนทำฉลาดงานมากองท่วมตัว
แกล้งทำมั่วเหลือเวลาหาหวานใจ
พอเลิกงานแล้วรีบเข้าห้องน้ำ
ภาระกิจประจำทำเข้าไว้
แสนดูดีหาเรื่องเม้าท์ไม่เหมือนใคร
ส่องกระจกปะแป้งไปคุยได้ คุยดี
วันนี้แฟนไม่เห็นโทรมาหา
ที่คุยหนาไม่พ้นก็เรื่องนี้
รวมตัวกันทีไรคุยได้คุยดี
กลิ่นเหม็นโชยทุกทีน่ารำคาญ
แต่ไม่รู้ว่าเป็นไปได้ยังไง
คุยทีไรมีความสุขสนุกสนาน
กลิ่นเหม็นบางทีก็แสนสำราญ
แต่บางทีก็แทบคลานพาลเป็นลม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1486
