14 พฤษภาคม 2550 22:17 น.

คืนสัญญา

กระต่ายใต้เงาจันทร์



เลิกเหงาเถิดน่ะสายลม
พระจันทร์ดวงกลมอย่าร่ำไห้
ทะเลเหว่ว้าอย่าทอดถอนใจ
น้ำใสใสอย่าไหลออกตา


หยุดเถิดน่ะความทรงจำ
โปรดอย่าทำร้ายใจให้ปวดพร่า
จบกันทีกับคำมั่น-คำสัญญา
ขอเพียงหยดหนึ่งน้ำตา...มาล้างใจ...


โปรดปลดปล่อยฉันเป็นอิสระ
คืนพันธะคำสัญญาจะได้ไหม
ฉันทุกข์ทรมาเจ็บมากเกินไป
โปรดเอาสัญญาคืนไป....ถ้าไม่กลับมา....


จะขอลบเลือนความทรงจำ
ทุกถ้อยคำจะไม่หวนหรือคืนหา
จบและจากพรากกันตามวันเวลา
ต่อไปนี้จะไม่เสียน้ำตา...กับคำสัญญาของใคร				
11 พฤษภาคม 2550 16:52 น.

สิ้นอาวรณ์

กระต่ายใต้เงาจันทร์


พลบค่ำ  สุรีย์ล่ำลาโลก ลมโบกหนาว
ท้องฟ้าพราวดาวระยับกระเพื่อมสาย
ความเงียบเหงาเข้าครอบงำซ้ำกรีดกราย
กระเพื่อมสายเป็นระลอกเข้าโรมรัน


เหมือนอารมณ์หวั่นไหวอยากไขว่คว้า
ทางข้างหน้ามืดมิดไร้สีสัน
ลมกระหน่ำพายุโหมเข้าโรมรัน
เหลือเพียงฉันกับรอยเศร้าเหงาเดียวดาย


คล้ายเรือน้อยที่ลอยคว้างอยู่กลางฝั่ง
ไร้ทิศทางถูกคลื่นซัดพัดกลืนหาย
มีมรสุมรุมรุกเร้าอย่างมากมาย
เรือลำน้อยจมลงหายสายนที


คงเหลือแค่ลมหายใจที่ใกล้หยุด
เปรียบประดุจเรือที่จมขมเหลือที่
อยากหยุดเรื่องทั้งหลายขอไกลที
พอกันทีเรื่องเจ็บช้ำช้ำเรื่อยไป


อยากจะลบเรื่องเลวร้ายในอดีต
เป็นแผลกรีดมัวหมองใจหมองไหม้
อยากจะหยุดและจบสิ้นลมหายใจ
เหนื่อยเกินไปเรื่องทับซ้อนซ่อนเข้ามา


จบกันทีกับชีวิตที่ผิดหวัง
น้ำตาหลั่งรินรดหมดสิ้นค่า
มีแต่ทุกข์จนท้อและทรมา
หยดน้ำตารินหยาดหยดหมดอาลัย				
7 พฤษภาคม 2550 18:21 น.

ไม่รัก....ไม่ชอบ

กระต่ายใต้เงาจันทร์


รักของฉันเหลือความรู้สึก
ในส่วนลึกไม่มีแล้วคำนั้น
ไม่มีเหลือแม้แต่ความผูกพันธ์
นิสัยชอบขัดใจฉัน...ขอลาไกล...


ฉันคิดอย่างนี้เธอกลับคิดอย่างนั้น
จะมาจูงฉันคล้อยตามเธอไม่ได้
ขอโทษทีบังเอิญไม่ใช่ควาย
จมูกมีไว้หายใจไม่ใช่จูง


ขาดเธอไปสักคนคงไม่ตาย
แค่ทำชม้ายหางตามาเป็นฝูง
มาไต่ตอมถามไถ่หลายกระบุง
ไม่อยากยุ่งแค่ผู้ชายไม่ไยดี


แค่ผู้ชายสนทำไมเรื่องก็มาก
ช่างยุ่งยากจึงอยากหลบหลีกหนี
ทั้งเจ้าชู้สัปดนชอบบ่นกันทั้งปี
พอกันทีเบื่อผู้ชายขอไกลลา				
6 พฤษภาคม 2550 18:52 น.

เสียงของหัวใจ

กระต่ายใต้เงาจันทร์



เพียงรู้จักพานพบเคยสบตา
เคยพบหน้าเพียงนิดกลับคิดถึง
รอยอาลัยฝังจิตติดตราตรึง
คำถามหนึ่งปั่นปวนกวนหัวใจ


ยามสายลมพรมพริ้วหวีดหวิวผ่าน
ผสมผสานส่งเสียงสำเนียงใส
ก้องกังวานซึมแทรกจนแปลกใจ
คือเสียงใครคล้ายคนเคยคุ้นเคย


แม้หลับตาคราใดในคืนค่ำ
รัตติกาลมืดดำไร้คำเฉลย
ภาพของใครติดตรึงมิเลือนเลย
เสียงของใครคุ้นเคยคล้ายคุณ


หรือคุณคือนิยามความเพ้อฝัน
หรือคุณคือความผูกพันธ์อันอบอุ่น
คุณคือใครอยู่ที่ไหนใครคือคุณ
จึงว้าวุ่นไม่รู้คุณนั้นเป็นใคร


				
27 เมษายน 2550 16:17 น.

ยังอยู่ตรงนี้ ณ ที่เดิม

กระต่ายใต้เงาจันทร์


ฉันขอแอบมองเธออยู่ตรงนี้
เพียงพอแล้วที่มีไม่วาดฝัน
ไม่เรียกร้องให้มาสนใจกัน
ไม่ขออยู่ตรงนั้นในใจเธอ


ขอเป็นเพียงหยดน้ำยามเธอหิว
ขอเป็นสายลมแผ่วปลิวยามเธอเผลอ
เป็นคนส่งกำลังใจไปให้เธอ
ยามเธอเพ้อสิ้นหวังกำลังใจ


ฉันขอเป็นเงาเลือนเตือนให้นึก
เป็นแค่ความรู้สึกที่มอบให้
ฉันยังคงอยู่ตรงนี้ทุกที่ไป
เป็นตัวแทนหัวใจที่ไกลกัน


ฉันยังคงอยู่ตรงนี้  ณ   ที่เก่า
ยามเธอเศร้าโปรดรู้ไว้อย่าไหวหวั่น
เป็นตัวแทนความรักความผูกพันธ์
เป็นกระต่ายใต้เงาจันทร์คือฉันเอง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระต่ายใต้เงาจันทร์