29 เมษายน 2551 00:09 น.

ลมหายใจสุดท้ายฝากไว้ในสายลม

กระต่ายใต้เงาจันทร์

กี่รอยแผลหน้ากากฉากสังคม
กี่รอยคมที่ขีดข่วนเกินแก้ไข
ที่รอยเท้าที่ย่ำย่างบนเปลวไฟ
กี่รอยน้ำที่รินไหลอาบนัยต์ตา



ฉันยังมีลมหายใจใช่หรือเปล่า
ฉันยังมีความปวดร้าวพันแน่นหนา
ฉันยังความทุกข์จนท้อทรมา
หรือฉันหมดคุณค่าความเป็นคน


บนวิถีก้าวเดินเกินช้ำชอก
บนเวทีลวงหลอกอยากบอกบ่น
แม้แสแสร้งปั้นหน้าน้ำตาปน
มีบาดแผลยับเยินจำทนมัน


รับและรู้ยอมชะตาฟ้าลิขิต
มีชีวิตอ้างว้างร้างความฝัน
ลมหายใจอยากลาลับกับตะวัน
เหลือเถ้าควันสุดท้ายไว้สายลม				
19 มีนาคม 2551 01:02 น.

สามสี่สนุกและซุกซน

กระต่ายใต้เงาจันทร์



สามสี่ใสสุกและซุกซน
สี่สามสับสนบนลานบ้าน
สามสี่ส่องแสงต้องวันวาร
สี่สามสงสารชื่นบานมา
เจ็ดราวรุ้งสดฉายสู่ทรายเช้า
หนึ่ง  หล่อหลอมแรงเร้าเราค้นหา
ลานทรายพรายสีชีวิตชีวา
เลือนใจเดียงสายิ่งพร่าพราย
ซับภาพผุดผ่องน้องและพี่
ทุกทีท่วง ณ. ที่มิหนีหาย
อึกทึก-รับรู้รักมิคลาย
แม้ชีพวายกลับแช่มช้อยทุกรอยคืน
ดื่มด่ำห้วงสุขนี้พี่กับน้อง
รุก-รับราวสอดคล้องมิคลายเคลื่อน
แม้วันเคลื่อนเดือนคล้อยตะวันเลือน
ดวงแดดเยือนเรือนร่มห่มพื้นทราย
ปิติในใจฉันพลันหลากล้น
ท่วมทับท้นมิเลือนรางจางห่างหาย
พี่กับน้องและสัตว์เลี้ยงเคียงคู่กาย
ผุดพร่างพรายที่ตาแก้มแต้มรอยยิ้ม
				
18 มีนาคม 2551 12:26 น.

สิบแปดปีที่รอคอย

กระต่ายใต้เงาจันทร์




แสงดาวพราวระยิบลิบขอบฟ้า
สู่สายตาเวิ้งว้างบนทางฝัน
แม้หนทางยาวไกลไม่สำคัญ
สายสัมพันธ์กลมเกลียวเกี่ยวสองใจ


เธอกับฉันห่างกันข้ามขุนเขา
ความเป็นเรามิเหินห่างจางไปไหน
ผ่านลมฝนต้นหนาวไม้ผลัดใบ
อยู่ถิ่นแคว้นแดนใดใจผูกพันธ์


จากขุนเขาสู่ทะเลช่วยเห่กล่อม
ทรายโอบล้อมทอประกายเหมือนในฝัน
การรอคอยสู่จุดหมายใจตรงกัน
วันสำคัญเข้าสู่ประตูวิวาห์



สิบแปดปีการรอเพียงพอแล้ว
ระฆังแก้วก้องกังวานหวานทั่วหล้า
สู่อ้อมกอดจอมขวัญตามสัญญา
คืนนิทราราตรีนี้มีเพียงเรา  				
1 มีนาคม 2551 03:17 น.

ในเงารัก

กระต่ายใต้เงาจันทร์



อยากจะเก็บเปลือกหอยมาเรียงร้อย
ฝากลมค่อยกระซิบแต่งแต้มฝัน
อยากตักน้ำทะเลใสใส่แจกัน
เก็บตะวันแต้มฝันบนผืนทราย


ให้เมฆหมอกสีขาวแทนผ้าห่ม
ให้สายลมแทนอ้อมกอดมิห่างหาย
ใช้ท้องฟ้าห่อห้อมล้อมแทนกาย
เปล่งประกายพราวแสงแห่งสายตา


แทนสองเราคือเงาสล้างกลางเวหาศน์
สายรักพาดผูกพันธ์สเน่ห์หา
คือเงารักล่วงผ่านกาลเวลา
ทุกทิวาสองกายหนึ่งหายใจ



เหมือนสองเราในเงารักประจักษ์แจ้ง
ทุกหนแห่งมิห่างร้างไปไหน
เหมือนดอกไม้รับตะวันเช่นฉันใด
ฉันมีเธอในเงาใจตลอดเวลา				
28 กุมภาพันธ์ 2551 17:23 น.

คนช่างเลือก

กระต่ายใต้เงาจันทร์



อยากมอบหัวใจไว้ให้บ้าง
เพราะอ้างว้างถ้าสนใจใคร่เสนอ
บอกรูปพรรณสันฐานมาเลยเธอ
ลองเสนอจะสนองลองพิจารณา


เพราะหัวใจสี่ห้องน้องยังว่าง
มีใครบ้างสนใจหมายมองหา
จะคนหนุ่มจะแก่เฒ่าจนชรา
ส่งใบสมัครกรอกมาให้เร็วไว


จะหล่อล่ำหรือผอมแห้งไร้แรงเรี่ยว
จะซีดเซียวหรือหยัดยืนแทบไม่ไหว
แต่ร่ำรวยเงินทองน่าสนใจ
ยิ่งตายไวยิ่งชอบรักตอบเลย


แต่ที่สมัครหล่อเร้าใจสมสัดส่วน
ช่างเย้ายวนกวนใจจนเปิดเผย
อุทาน....กรี๊ด....วี๊ดสนั่นกันจนเคย
พิโธ่เอ๊ย....ว๊าย...ตุ๊ดแต๋ว...แห้วเลยเรา....				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระต่ายใต้เงาจันทร์