24 ธันวาคม 2552 20:18 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในดึกดื่นมองตัวตนจนเด่นชัด
ความเงียบสงัดคลืบคลานผ่านทุกที
สายลมหนาวทายทักมาอีกปี
ผ่านกอไผ่เสียดสีแว่วแผดแผ่วเบา
ใกล้รุ่งสางไก่ป่าขันทั่วพฤกษ์ไพร
เสียงสกุณาเพราะจับใจทั่วขุนเขา
ในชื่นเช้าเก็จน้ำค้างสะท้อนเงา
ใสหยดเยาว์ระยิบวาวราวเพชรแวว
สายธารใสไหลเป็นทางผ่านซอกหิน
ชุ่มชื่นดินระริกไล้คล้ายเสียงแว่ว
ตะวันฉายทักต้นไม้เรียงรายแนว
กลิ่นดอกแก้วหอมรัญจวนอบอวลใจ
คล้ายสำเนียงเสียงบรรเลงเพลงขับกล่อม
ป่าไผ่ล้อมโอบเรียงรายยอดหญ้าไหว
ราวระบายร่ายระบำร่ำระใบ
คล้ายบทเพลงแห่งใบไม้ได้ยลยิน
ในสำเนียงเสียงบทเพลงบรรเลงผ่าน
ผสมผสานให้ทุกข์คลายมลายสิ้น
ใช้ชีวิตเยี่ยงนกผกโผบิน
ผกโผผินบินโลกกว้างอย่างอินทรีย์
23 ธันวาคม 2552 08:20 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ปริ่มปริ่มร่ำอารมณ์เผลอหวนไห้
ปริ่มปริ่มร่ำแทบขาดใจอาลัยหา
ปริ่มปริ่มร่ำหยดน้ำเคล้าคลอตา
ปริ่มปริ่มน้ำตายิ้มฝืนไหลคืนใจ
ยังวนเวียนตกภวังค์ช่างปวดปร่า
หลายเรื่องราวหลากปัญหารอแก้ไข
พบเรื่องร้ายอยากเร้นหลบซบภพไพร
อยากหยุดลมหายใจไปสักที
เหลียวแลหาคนมองปองปลอบขวัญ
เพราะหัวใจหนาวจนสั่นจนเต็มที่
กลับสิ้นไร้คนเคยปลอบมอบไมตรี
สิ้นศักดิ์ศรีสิ้นค่าราคาแล้ว
ให้น้ำตาคืนย้อนตะกอนผลึก
ให้จิตสำนึกขับกล่อมให้ผ่องแผ้ว
แต่เจ้ากรรมน้ำตาย้อนนอนเป็นแนว
กลั้นสะอื้นเสียงแผ่วคืนวันกลับฝันร้าย
21 ธันวาคม 2552 13:56 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ขอบคุณนะคะสำหรับความสงสาร
ที่อุตสาห์ลดแหลกแจกทานมาให้
เธอก็แค่ผู้ชายที่หลายใจ
พอคบไปทำตัวเหมือนดอกไม้ริมทาง
ชอบทำเจ้าชู้แพรวพราวเกี้ยวสาวทั่ว
ทำพูดมั่วร้อยเล่ห์หลายแบบอย่าง
ขอโทษมาหลอกฉันเธอฝันค้าง
ทำเป็นสร้างเรื่องราวฉันเข้าใจ
ไปเถอะไปให้ไกลไปให้ดี
แล้วฉันนี้จะกรวดน้ำคว่าขันให้
ไม่สนใจคนโง่เง่าและหลายใจ
รู้เอาไว้ไม่อยากมองแม้หางตา
ทำแต่งตัวมาดหล่อเนี๊ยบเฉียบคมขำ
โทรหาเป็นประจำทำมาหา
โธ่...แค่ผู้ชายปลายแถวไม่เข้าตา
คิดว่าหล่อตายหล่ะหมายังเมิน
17 ธันวาคม 2552 16:14 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
อยากจะเก็บคลื่นและลมมาให้
มอบอุ่นไอแสงแดดอ่อนผ่อนคลายหนาว
เก็บตะวันที่สาดส่องท้องฟ้าพราว
อยากเก็บดาวร้อยมาลัยส่งให้คุณ
หรือเป็นเมฆขาวให้คุณหนุนแทนตัก
โปรยดอกรักล้อมเรียงรายกลิ่นหอมกรุ่น
ส่งรอยยิ้มพร้อมอ้อมแขนโอบละมุ่น
ซบอกอุ่นนอนอิงแอบแนบนิทรา
พร้อมจะเป็นสายลมพัดพริ้วผ่าน
เป็นตัวแทนความอ่อนหวานสเน่หา
เป็นเดือนดทอประกายแสงสู่สายตา
เป็นจันทราส่องฉายใต้เงาจันทร์
ฉันจะเป็นตัวแทนแห่งความรัก
มาทายทักรักคุณในห้วงฝัน
เหมือนเถาวัลย์พันเกลียวความสัมพันธ์
เป็นตัวแทนความผูกพันธ์ทุกวันเวลา
7 ธันวาคม 2552 14:56 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในวันที่เจิดจ้าฟ้าภาคเหนือ
หญิงสาวแห่งเลือดเนื้อบริสุทธิ์
ผลิบานท่ามกลางมวลมนุษย์
ขณะผึ้งรี่รุดเวี่ยผกา
บนวงหน้าวาดยิ้มชายผู้พ่อ
นัยน์ตาแม่น้ำตาคลอต่ออุตสาห์
เป็นประกายฉายฉานในดวงตา
มอบเส้นทางก้าวที่กล้าดรุณี
แหละเป็นวันที่ดอกเอื้องเหลืองบานเบ่ง
มวลผีเสื้อร้องเพลงรุ้งเปล่งสี
กับเงาแสงแห่งวันร่วมยินดี
มโหรีลำนำเพลงล้านนา
แต่ชีวิตเป็นบทตอนละครฉาก
วิบากกรรมจำพรากซ้ำซากค่า
มือไชชอนถือกุมอุ้มชะตา
เป็นซากปรักมายานิทราจม
ซบใบหน้าข่มใจกับใบหมอน
กำชับความทุกข์ร้อนผ่อนขื่นขม
หลังหน่วยร่างซาตานผลาญอารมณ์
ดาวในใจสลายล่มลงถมกอง
เป็นคำสาปบาปกรรมกับป์กัลป์ชาติ
ก็มิอาจเข้าใจนัยสนอง
สามสิบสามเจริญวัยใจหมายปอง
บนเส้นทางเรืองรองผุดผ่องพราว
ในคืนที่แจ่มจ้าเพ็ญมาฆะ
เธอก้มกราบไหว้พระด้วยบัวขาว
บทสวดมนต์ซึมแทรกแผลแตกร้าว
ภายใต้ดวงตาดาววับวาวดวง
เธอนั่งลงใกล้ลูบไล้ผม
ลูกที่หลับใต้ผ้าห่มชมและห่วง
พักผ่านห้วงขมขื่นมาชื่นทรวง
ปล่อยน้ำตาไหลร่วงถ่วงกายนอน
เพื่อว่ารุ่งเช้าฟ้าพราวแสง
ระเหยแห้งน้ำตาไหลบ่าหมอน
เป็นผลึกสีใสในตะกอน
เธอตั้งจิตขอพรก่อนอโหสิกรรม
เคี่ยว โคมคำ ได้บรรยายความรู้สึกในบทกวีนี้ไว้ว่า ความร่าเริงของวัยเด็ก คือปฐมชีวิตที่เบิกบานเคลื่อนไหวอยู่ในโลกสีขาว เมล็ดพันธุ์แห่งจินตนาการโปรยหว่านบนลานหฤหรรษ์ที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม ชีวิตเปลี่ยนผ่านสู่ดรุณวัยไปได้ไม่ไกลนัก วิบากกรรมชีวิตที่หมุนวนไม่รู้จบก็เดินทางเข้ามาทักทายเป็นระลอก ท่วงทำนองของอารมณ์ความรู้สึกมีทั้งอ่อนโยนและแข็งกร้าว ทำให้ชีวิตตกอยู่ในสงครามชะตากรรม ที่มีทั้งการต่อสู้และการให้อภัย ผลบวกของความสุขสงบจะมีมากหรือน้อย จึงขึ้นอยู่กับสังคมอ่อนแอและเข้มแข็ง ซึ่งเป็นคำบรรยายที่ตรงใจและให้ความรู้สึกเป็นยิ่งนัก
ขอบคุณปฐมบทแห่งการบรรยายในกวีทรรศน์ ของเคี่ยว โคมคำในหนังสือเนชั่นสุดสัปดาห์คะ
และที่ต้องขอบคุณกัลยาณมิตรอย่าง ต้นกล้า อันดามัน ที่ร่วมกันร้อยเรียงบทกวีชิ้นนี้ขึ้นมา มิตรภาพแห่งหญิงชายมิได้เสมอเหมือนว่าด้วยเรื่องรักใคร่ แต่มิตรภาพต้นกล้า อันดามัน และกระต่ายใต้เงาจันทร์เป็นเพื่อนร่วมสหายและรักบทกวีเหมือนกันและความรักใดในโลกหล้าหนึ่งในนั้นสิ่งที่โชคดีสำหรับชีวิตคือการมีเพื่อนแท้ จริงใจ ปราศจากสิ่งใดแอบแฝง ขอบคุณ มิตรภาพหลายปีที่รู้จักกัน
ขอบคุณ มิตรแท้ ที่ทำให้ตัวเองรู้สึกว่า สิ่งดีๆในสังคม ยังมีให้เราพบเจอ อย่างเช่น ต้นกล้า อันดามัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1622
