19 มกราคม 2553 11:50 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ประชุมวันนี้ท้องร้องจ๊อกจ๊อก
เสียงมันออกลั่นเลื่อนเตือนสนั่น
ตั้งแต่เช้าประชุมอยู่ทั้งวัน
ไม่เบรคไม่หิวกันบ้างหรือไร
ก็นายเราเจ้ากรรมมาทำเหตุ
พอพักเบรคสิบนาทีหนีไปไหน
กลับมาบอกอิ่มแล้วเริ่มต่อไป
ให้เราโดนซักไซร้ไม่ได้กิน
มีวาระอีกมากมายหลากหลายอย่าง
แอบมอบอ้างดำเนินงานอย่าพาลหนี
ท้องก็หิวตาลายแล้วทีนี้
เห็นแมลงวี่เจอแมลงวันฉันดีใจ
เหล่มองหาหัวใจเต้นตุ๊บตั๊บ
อยากจะงับแมลงวันมันอยู่ไหน
แล้วสักพักแมลงวันดันหายไป
เอ๊ะ...ยังไงเสียงดัง"แผล็บ"ใครแอบกิน
17 มกราคม 2553 10:24 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ดูสิใครนั่งขีดเขียนยามค่ำคืน
ในความรู้สึกเต็มตื้นคืนแห่งฝัน
ยามราตรีมีความสุขเพียงเท่านั้น
พอตื่นพลันโลกหมองหม่นคือคนใด
เหมือนกับฉันอยู่ห้วงฝันนั่งขีดเขียน
ยังเพ้อเพี้ยนตามความคิดเหมือนพิษไข้
เหมือนบางทีตกในบ่วงห้วงคิดไป
เก็บความรู้สึกซ่อนไว้ในอาการ
เผลอแย้มยิ้มตามบทเพลงบรรเลงพร
บางครั้งข้าวคอยป้อนค้างมื้ออาหาร
ในมือกำปากกากอดจินตนการ
สร้างเรื่องราวอ่อนหวานธารแสงดาว
ความเศร้าซ่อนแฝงไว้สายตาคน
หล่นเปียกปนคือน้ำตาเหลือใดกล่าว
แว่วสำเนียงของเสียงเนิ่นนานเนาว์
เหมือนมีเงาปีศาจร้ายในวันนั้น
มีความทุกข์เป็นนายคอยรับใช้
เรื่องเลวร้ายซ่อนไว้ในหัวใจฉัน
ความทุกข์ทนความเงียบเหงาไม่เท่ากัน
จนบางวันแกล้งมีสุขแต่ทุกข์จริง
แสร้งเสยิ้มสู้ต่อโลกโชคชะตา
หวังเวลาช่วยบางอย่างในบางสิ่ง
ก้าวไม่ถูกอยู่เดียวดายคล้ายถูกทิ้ง
นี่คือเหตุผลความจริงทุกค่ำเช้า
ทำตัวตนเยี่ยงคนไม่สู้โลก
อยู่ในห้วงความโศกพิษโลกเหงา
ใช้จินตนาการขีดเขียนเพื่อบรรเทา
อยู่ในโลกที่เราสร้างมันเอง
ด้วยวิญณาณแห้งกรอบหมายปลอบโลก
ผ่านความทุก์โศกอ้างว้างช่างคว้างเคว้ง
เยาะเย้ยฟ้าท้าโลกหลอกบอกตัวเอง
ถูกความข่มแหงตามรุกเร้าเจ้าชีวิต
ผ่านห้วงหนาวสั่นสะท้านผ่านห้วงคืน
สร้างความฝันหยิบยื่นฉันลิขิต
พบแต่สุขอย่าพบเศร้าเฝ้าฝันคิด
ทุกข์ในจิตคือความคิดในใจคน
5 มกราคม 2553 10:02 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ลมเย็นเย็นแดดอุ่นกรุ่นดินหอม
ด้วยหัวใจน่าถนอมพร้อมปกปัก
มวลพฤกษ์ไพรรายล้อมด้วยเสียงรัก
หัวใจเริ่มตระหนักต่อความจริง
ว่าผืนแผ่นดินนี้ที่กว้างใหญ่
ธรรมชาติคือผู้ให้ในทุกสิ่ง
สรรพเสียงเกื้อการุณย์อุ่นอกอิง
เมฆหมอกสายธารไม่เคยทิ้งมวลมนุษย์
ธรรมชาติสวยงามยามพบเห็น
แมกไม้ให้ความร่มเย็นใสบริสุทธิ์
มอบภาพฝันรักษาใจที่โทรมทรุด
ให้ผ่องผุดสุขสันต์วันฟ้างาม
หลับตาหลับตาลงที่ตรงนี้
แค่วินาทีมอบฝันอันหวาบหวาม
หวานละมุ่นอุ่นละไมในนิยาม
ความงดงามจากใจส่งให้เธอ
28 ธันวาคม 2552 13:30 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ฉันขอเป็นละอองความเหน็บหนาว
เป็นละอองของดาวในความฝัน
เป็นกระต่ายใต้แสงแห่งดวงจันทร์
มอบความคิดถึงสู่กันผ่านวันวาน
ส่งความรู้สึกรายล้อมด้วยอ้อมอุ่น
พลิ้วสัมผัสรี่นละมุนอันอ่อนหวาน
มวลดอไม้ชูช่อรอเบ่งบาน
รอยยิ้มหวานมอบให้ใกล้ใจเธอ
จากรอยยิ้มผ่านสายตาส่งมาให้
แทนสายเสียงความห่วงใยให้เสมอ
แม้ไม่คยพบจบกันไม่เคยเจอ
แต่มีฉันเอยู่สมอทุกเวลา
แทนคำพูดอื่นใดหลายล้านคำ
ส่งความคิดถึงให้จดจำแทนห่วงหา
ในอ้อมกอดไอกรุ่นอุ่นนิทรา
ขอแค่เสี้ยวเวลา...สู่อ้อมกอด..ของหัวใจ
28 ธันวาคม 2552 00:37 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
อร่อยไหมมากินข้าวมื้อนี้
รวมหัวกันกินฟรีใช่ไหม
ปีใหม่ยกพวกมามากมาย
ไม่เป็นไรถ้าไม่ติดคอ
อาหารจานสุดท้ายเริ่มหมด
คนเริ่มหดแวบหายกันหนอ
บิลวางปุ๊ปหายไม่รั้งรอ
เอาหล่ะหนอใครจ่ายให้เดา
เหลือเพียงฉันบิลลงส่งให้
เออจำใจจ่ายไปอายเขา
พวกเพื่อนรักหลีกลี้หนีเรา
ฉันจึงจนทนเศร้าเหลือทน
แถมรวมหัวเส่งเค้กให้ฉัน
ห่อกระดาษสองชั้นให้สับสน
แกะปุ๊ป...ร้องว๊าย...ต๊ายสัปดน
วาดรูปคนมีเขาควายให้เรา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
1152
