11 ธันวาคม 2551 11:15 น.
กระต่ายเมายา
อยู่หรือตาย
ทางไหนจะสบายกว่ากัน
เคยคิดกันบ้างไหมเวลาที่เศร้า เสียใจ
หรือผิดหวังกันมากๆ ว่า
อยากอยู่หรือตาย
ฉันคิดว่าคนส่วนใหญ่คงเลือกที่จะตาย ฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น
เพราะนั้นเป็นทางที่ทรมานน้อยที่สุด เป็นทางของพวกขี้แพ้
เป็นวิธีที่จะหนีความเป็นจริงได้ตลอดไป แต่เคยหยุดคิดกันบ้างไหม
ว่าหลังความตายอาจจะมีโลกอีกโลกหนึ่งซ้อนอยู่
เป็นโลกที่ไม่ใช่ทั้งนรกและสวรรค์แต่เป็นโลกของคนขี้แพ้
เป็นโลกที่มีแต่ความทุกข์ ทรมานเพื่อค่อยทรมานพวกเรา
โทษฐานที่ เห็นแก่ตัว ชิงหาความสุข ความสบายใจเพียงเล็กน้อยเพื่อตัวเอง
แล้วปล่อยให้คนอีกหลายๆคนรับทุกข์ในความเห็นแก่ตัวของเรา
เป็นโลกที่จะฝังพวกเราไว้กับความสำนึกผิดชั่วนิรันดร์
10 ธันวาคม 2551 22:36 น.
กระต่ายเมายา
ชีวิตที่เดินไปที่ละก้าว
ผ่านพบสิ่งต่างๆนานา
ผ่านพบทั้งเรื่องดีและร้าย
ชีวิตที่ที่ไม่เคยหยุดนิ่ง
ก้าวไป ก้าวไป ก้าวต่อไป
ก้าวไปตามคนข้างหน้า
โดยไม่รู้ว่าสุดสายปลายทางนั้นมีอะไรรออยู่
ทำได้เพียงแค่ก้าวเดินตาม
ตามไป ตามไป
ตามไปโดยที่ไม่เคยสงสัยว่าส้นทางที่มุ่งตามกันไปนั้น
ดีหรือร้าย
มุ่งไปยังเส้นทางที่ไม่รู้ว่าจะมีจุดจบหรือเปล่า
ทำได้เพียงแค่ตามไป ตามไป
ไม่เคยคิดว่าจุดหมายนั้นจะเป็นสิ่งที่เราปรารถนาหรือไม่
มุ่งไปโดยไม่คิดว่าจะกลับมาอีกได้หรือไม่
ได้แต่เดินตามคนข้างหน้าไปเรื่อยๆ
โดยปราศจากความเป็นตัวของตัวเอง