25 มีนาคม 2548 16:45 น.
กระดาษกาว
พึ่งพาไม่ได้ใช่มั้ย..คนอย่างฉัน
เอาแต่ใจไปวัน วัน .. เดี๋ยวก็งอน เดี๋ยวก็พาล ...อยู่เสมอ
พกแต่เรื่องหนักใจไปให้..ทุกครั้งที่พบเจอ ..
อ่อนไหว .. จนเธอ..คงอ่อนใจ
เธอบอกว่าฉันทำตัวเหมือนลูกแมว
นอกจากขี้อ้อนแล้วยังเป็นคนอ่อนไหว
ร้องไห้ออกมาง่ายๆ ... แม้จะเป็นแค่เรื่องนิดเดียว..ก็ทำให้เป็นเรื่องใหญ่ไป
ไม่ว่าเธอมีเหตุผลอะไร ..ก็ไม่เคยรับฟัง
รู้เสมอ..ว่าทำตัวไม่น่ารักเลยสักนิด
เคยพยายามจะปกปิดบอกว่าไม่เป็นไร..แล้วซ่อนคำว่า เป็นห่วง ไว้ข้างหลัง
แต่ความรู้สึกข้างในมันไม่เคยจะยอมเชื่อฟัง
คิดอะไรก็ยังอยากจะสื่อออกไป ..
พยายามจะทำตัวให้ดี
ไม่โวยวายอย่างทุกที .. ที่เธอไม่บอกก่อนออกไปไหน
แต่มันทรมานมากนะ .. ที่ต้องเก็บคำถามหลายอย่างไว้ในใจ
เธออยู่ไหน .. อยู่กับใคร .. รู้มั้ย..ว่าฉันเป็นห่วง (หวง) เธอ ....