11 สิงหาคม 2547 23:28 น.
กระดาษกาว
ไม่รู้จะทำยังไง .. กับความรู้สึก
ความผูกพันลึก - ลึก .. ที่อยู่ในใจของฉัน
อยากระบาย .. อยากจะพูดออกมา .. ว่าเธอคือคนสำคัญ
กาลเวลาอาจแปรเปลี่ยนวัน แต่ไม่อาจผันใจฉันให้เปลี่ยนไป ..
ระยะทาง อาจทำให้เหินห่าง
อาจมีบางเวลา .. ที่เหงาและอ้างว้าง .. ไม่รู้จะหันไปทางไหน
แต่อย่างน้อยก็รู้สึกได้ถึงความห่วงหา .. ในยามที่ต้องห่างเธอไปไกล
เป็นความรู้สึกจากใจ .. ที่อยากมอบให้แก่เธอ
อยากจะบอก . ว่า คิดถึง
ถึงแม้เธออาจจะไม่ซึ้ง .. แต่ก็จะให้เสมอ - เสมอ
สุขใจทุกครั้ง ที่ได้พบเจอเธอ
แม้ว่าจะเป็นฉันคนเดียวที่ต้องพร่ำเพ้อ .. และเสียใจ ..
11 สิงหาคม 2547 17:35 น.
กระดาษกาว
ก็อยากจะบอกว่าที่ทำเป็นงอนเพราะความรัก
น้อยใจเพราะเธอมักจะทำเป็นเฉย - เฉย
ใจมันก็ทึกทักไปเองว่าเธอนั้นละเลย
ไม่เห็นฉันคนนี้ในสายตาเหมือนที่เคย .. เหมือนทุกที
สุดท้ายก็รู้ว่าที่คิดน่ะ .. มันไม่ใช่
เธอยังคอยห่วงใยคน - คนนี้
คนที่มักจะเอาแต่ใจและหงุดหงิดใส่เธออยู่ทุกที
แต่ความรู้สึกดี - ดี .. ที่เธอมีให้ฉันคนนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
อยากจะบอกว่าขอบคุณ
สำหรับไอรักอุ่น - อุ่น .. ที่มาจากความจริงใจใช่เสแสร้ง
ทำให้ชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งกลับมาสดใส .. มีเรี่ยวมีแรง
ขอบคุณที่เธอยังอยู่ข้างๆ .. ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ..
.. ตลอดเวลาที่ผ่านมาและกำลังจะผ่านไป ..
ไม่รู้จะให้อะไรเป็นของขวัญ
ก็เพราะรู้ว่าเธอนั้นมอบสิ่งดีๆให้กันมามากขนาดไหน
เอาอย่างนี้แล้วกันนะ คนของหัวใจ
เอาคำว่า รัก ไปได้ไหม .. เป็นสิ่งที่ฉันมีให้แค่เธอเพียงผู้เดียว